Przyczyny zespołu cieśni nadgarstkaPrzyczyn jest wiele, ale główną z nich jest praca wymagająca wykonywania ciągłych, powtarzalnych ruchów nadgarstka (chociażby skrajnych ruchów wyprostu i zgięcia) - może to być np. wielogodzinne stukanie w klawiaturę komputera, forsowne ćwiczenia fizyczne, jazda na rowerze czy praca na taśmie w fabryce. Choroba ta grozi również sportowcom narażonym na liczne urazy rąk. Inne przyczyny wystąpienia tego zespołu to źle wygojone złamania (np. złamanie Collesa) lub zwichnięcia, zaburzenia hormonalne, krwiaki i gangliony oraz niedobór witaminy B12 i podanych wyżej sytuacjach dochodzi do konfliktu nerwu pośrodkowego z otaczającymi go strukturami anatomicznymi, a ucisk na włókna nerwowe doprowadza do zaburzenia ich odżywiania, co powoduje obrzęk i zespołu cieśni nadgarstkaKlasyczne objawy to parestezje (uczucie mrowienia, drętwienia, "prądów"), bóle nadgarstka i uczucie sztywności palców. Dolegliwości bólowe pojawiają się w nocy, podczas snu. Chorzy budzą się z powodu dokuczliwego bólu, drętwienia, mrowienia nadgarstka, dłoni, zaawansowanym etapie choroby bóle są silniejsze i pojawiają się zarówno w spoczynku, jak i podczas ruchu. Ponadto pojawiają się zaburzenia czucia powierzchownego w obrębie opuszek palców I i II. W miarę rozwoju choroby zanikają mięśnie kłębu kciuka. Chory ma trudności z wykonywaniem precyzyjnych ruchów ręką, z trudem unosi filiżankę z kawą. Osłabia się chwyt i pojawiają się problemy z zaciśnięciem ręki w pięść. Palce wydają się być sztywne, a niektórzy mogą mieć wrażenie ich opuchnięcia, pomimo braku widocznego obrzęku. Zdarza się, że chorym ciężko odróżnić dotyk ciepła i zimna. Wszystkie te objawy wynikają z kompresji nerwu pośrodkowego w obrębie kanału drętwienie, uczucie obrzmienia mogą obejmować ramię, przedramię, bark, a niekiedy sięgać nawet do zespołu cieśni nadgarstkaZazwyczaj do diagnozy zespołu cieśni nadgarstka nie potrzeba specjalistycznej aparatury, ponieważ można go zdiagnozować za pomocą prostych Phalena (G. Phalen to ortopeda z USA)Aby przeprowadzić test:Zegnij maksymalnie dłoniowo nadgarstki i zetknij grzbietowe części dłoni razem - spowoduje to ucisk nerwu tę pozycję przez około 1-2 wyniku dodatnim świadczy mrowienie i drętwienie dłoni, kciuka, palca wskazującego i test PhalenaAby przeprowadzić test:Zegnij maksymalnie grzbietowo tę pozycję przez około 1-2 wyniku dodatnim świadczy mrowienie i drętwienie TinelaAby przeprowadzić test:Ułóż rękę na równej powierzchni, np. na delikatnie opuszkiem palca nadgarstek w miejscu przebiegu nerwu pośrodkowego (pokazanym na zdjęciu).O wyniku dodatnim świadczy ból, czasami promieniujący do końców DurkanaAby przeprowadzić test:Uciskaj palcem wskazującym nadgarstek w miejscu przebiegu nerwu pośrodkowego (pokazanym na zdjęciu) przez ok. 1 wyniku dodatnim świadczy drętwienie i mrowienie w testy nie dają 100% wykrycia zespołu cieśni nadgarstka. Badaniem potwierdzającym tę patologię jest elektromiografia (EMG), czyli badanie szybkości przewodzenia nerwu pośrodkowego. Pozwala ona odróżnić zespół cieśni od innych chorób dających podobne objawy, np. polineuropatii. Można także zrobić USG zespołu cieśni nadgarstkaLeczenie rozpoczynane jest od wszystkich dostępnych metod nieinwazyjnych (nieoperacyjnych). Są to ruchów, które doprowadzają do nasilenia objawówzmiana nawyków dotyczących ruchów dłoniodpoczynek lub unieruchomienie nadgarstka w ortezie, która chroni nerw pośrodkowy przed uciskiem (szczególnie w nocy) oraz pozwala na rozpoczęcie procesów gojeniachłodzenie nadgarstka (cold pack na 10-15 minut) lub masaż kostkami loduwstrzykiwanie kortykosteroidów redukujących stan zapalny i obrzęki do kanału nadgarstkafizykoterapia, np. fala uderzeniowa (pobudza regenerację uciśniętego nerwu, zwiększa elastyczność tkanki łącznej poprzez wpływ na włókna kolagenowe), krioterapia, ultradźwięki, laserW leczeniu ważne jest również wyeliminowanie przyczyn schorzenia - bez tego nawrót choroby może nastąpić zarówno po leczeniu zachowawczym, jak i manualnaWłókna nerwu pośrodkowego mogą być również uszkodzone w obrębie obszaru C6C7, splotu barkowego lub w zespołach górnego otworu klatki piersiowej. W związku z tym terapia manualna w leczeniu zespołu cieśni nadgarstka nie powinna skupiać się tylko i wyłącznie na strukturach okolicy nadgarstka, ale dotyczyć przebiegu całego nerwu to metoda fizjoterapeutyczna, której celem jest przywrócenie prawidłowej funkcji organizmu poprzez odpowiednie naklejenie na ciele specjalnego plastra. Plaster ten nie jest nasączony żadnym lekiem, ale odpowiednio zaaplikowany działa na receptory powierzchowne skóry oraz ciałka Ruffiniego, które odpowiadają za stopień napięcia i rozciągnięcia skóry. Kinesiotaping wspomaga kontrolę motoryczną, zapobiega dalszym urazom, zmniejsza stan zapalny, usuwa zastoiny limfatyczne, czyli działa operacyjnePolegają na przecięciu troczka zginaczy nadgarstka. Dzięki temu światło kanału nadgarstka ulega powiększeniu i usunięty zostaje ucisk wywierany na nerw pośrodkowy. Powoduje to zwiększenie ukrwienia nerwu, co ułatwia jego regenerację. Podczas operacji wyeliminowane zostają przyczyny bólu, ale przy zaawansowanych zmianach do przywrócenia pełnej sprawności ręki potrzebna jest jeszcze Jeżeli po operacji chory zacznie zbyt wcześnie przeciążać rękę przez wiele godzin, np. pisząc na klawiaturze komputera, to operacja nie da 100% efektów i choroba może wrócić!Rokowanie i powikłania zespołu cieśni nadgarstkaNieodpowiednio leczony zespół cieśni nadgarstka z czasem ulega pogorszeniu. Dzięki właściwej rehabilitacji i lekom proces ten może być zatrzymany na wczesnym etapie lub znacznie spowolniony. Niepodjęcie leczenia może doprowadzić do trwałego uszkodzenia nerwu pośrodkowego, niepełnosprawności ręki, a nawet trwałego zespołowi cieśni nadgarstkaZapobieganie schorzeniu obejmuje stosowanie się w codziennym życiu do tych kilku zasad:codziennie, nawet 4-6 razy dziennie, podczas pracy rób sobie kilkuminutowe regularne przerwy na ćwiczenia, poprawią one ukrwienie mięśni nadgarstkówustaw klawiaturę poziomoużywaj myszki ergonomicznej i podkładek z wyprofilowaniem pod nadgarstekutrzymuj ergonomiczną pozycję pracy – miej prosty, podparty kręgosłupodpoczywaj w odpowiedni sposób – podczas snu miej podpartą głowę z utrzymaniem naturalnych krzywizn kręgosłupa, ręce wzdłuż tułowia, nadgarstki wyprostowaneutrzymuj odpowiednią dietę – spożywaj produkty bogate w witaminę B6, która jest odpowiedzialna za prawidłowe funkcjonowanie systemu nerwowego (są to jajka, groch, ryby, ziemniaki i wołowina) oraz produkty bogate w nienasycone kwasy tłuszczowe, które działają przeciwzapalnieŹródła"Uszkodzenia i urazy w sporcie" A. Dziak, Salamer Tayara, Kraków 1999"Metody terapii manualnej w leczeniu dysfunkcji powięziowych" L. Chaitow, Edra Urban&Partner, Wrocław 2015"Atlas zespołów bólowych" Waldman, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2009"Fizjoterapia w wybranych chorobach tkanek miękkich narządu ruchu" Czopik"Podstawy rehabilitacji ruchowej w dysfunkcjach narządu ruchu" Milanowska"Techniki powięziowe i membranowe. Podręcznik do kompleksowego leczenia układu ruchu tkanki łącznej" Schwind P., Veralus Medicus, Białe Błota 2016"Anatomia kliniczna" Moore Dallej Agur R. Moore, Wrocław 2016

Większość przypadłości określanych jako choroby cywilizacyjne to problemy wynikające z braku aktywności fizycznej, lub powstające poprzez niekorzystne warunki życia. Podobnie sprawa wygląda z zespołem cieśni nadgarstka – problemem charakterystycznym dla osób, które wiele godzin dziennie spędzają pracując przy biurku, a w szczególności przy komputerze. Czym się charakteryzuje i jak się przed nim ustrzec? Na te pytania odpowiada nasz tekst! 1. Zespół cieśni nadgarstka – co to takiego? 2. Kto narażony jest na ZCN? 3. Leczenie zespołu cieśni nadgarstka Zespół cieśni nadgarstka – co to takiego? Zespół cieśni nadgarstka to stan chorobowy powstały poprzez ucisk nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka. Jeśli tylko dotyka on ręki dominującej, jest traktowany jako choroba zawodowa. Niezwykle rzadko występuje w jednej i drugiej ręce. Zasadniczo schorzenie dotyka przeważnie kobiet około 50 roku życia, ale w sytuacjach bezpośrednio związanych z pracą, występuje częściej u mężczyzn. Kto narażony jest na ZCN? ZCN (zespół cieśni nadgarstka) to choroba, która dotyka głównie pracowników specyficznych zawodów. O ile we wcześniejszych latach zwracano uwagę na to, że zagrożeni wydają się być głównie pracownicy fizyczni, wykonujący powtarzalne prace, które doprowadzały do mechanicznego uszkodzenia ręki, lub którzy w swojej pracy wykorzystywali różnego rodzaju narzędzia wibrujące (takie jak np. młot pneumatyczny)[1], o tyle w ciągu ostatnich lat większą uwagę przykłada się do sytuacji pracowników biurowych. Dzieje się tak dlatego, że w pracy z klawiaturą i myszką komputerową kryje się wiele czynników ryzyka zespołu cieśni nadgarstka. Ergonomia pracy jest w tym przypadku nieubłagana – im wyżej położona ponad wysokość łokciową jest klawiatura, tym silniejsze uczucie dyskomfortu może występować w trakcie pracy na niej. Dzieje się tak z powodu wzrostu napięcia mięśni obręczy barkowej, wymuszonego przez nienaturalne uniesienie ramion. Dodatkowo samo pisanie na klawiaturze powoduje, że większość ruchów w nadgarstku odbywa się głównie w płaszczyźnie pionowej, obciążając ścięgna, które przebywają dłuższą drogę, niż kiedy poruszają się przy ruchach zgięcia łokciowego. Oprócz tego, współczesne badania wskazują także na nieprawidłowe posługiwanie się myszą jako czynnik stanowiący zagrożenie ZCN. W tym przypadku chodzi o umieszczenie myszy obok klawiatury tak, by wymuszała nieprawidłową pozycję ciała; w trakcie posługiwania się myszą rośnie ciśnienie w kanale nadgarstka, a jej nieodpowiednie ułożenie może prowokować dodatkowe problemy.[2] Na szczęście, istnieją sposoby by zminimalizować ryzyko zachorowania na ZCN – pomaga w tym nie tylko dobra kontrola swojego miejsca pracy, tj. utrzymywanie odpowiedniej, ergonomicznej pozycji ciała, zadbanie o umiejscowienie klawiatury i myszy, oraz przerwy w wykonywanej pracy, poświęcone na ćwiczenia rozluźniające. Z pomocą w walce z ZCN coraz częściej przychodzą twórcy urządzeń, na których wykonuje się prace biurowe – coraz większa zachorowalność na ZCN spowodowała powstanie nowych konstrukcji klawiatur i myszy, o ergonomicznych kształtach mających zapobiegać powstawaniu schorzeń związanych z dysfunkcjami układu ruchu. Za dobry przykład mogą posłużyć tu nie tylko klawiatury z podkładką umożliwiającą wygodne oparcie rąk, ale również te umożliwiające lżejsze naciskanie klawiszy przez zastosowanie nowych rozwiązań konstrukcyjnych. Leczenie zespołu cieśni nadgarstka Zespół cieśni nadgarstka to schorzenie, które skutecznie pogarsza jakość życia, uniemożliwiając niekiedy wykonywanie pracy. Charakteryzuje się między innymi przewlekłym bólem, uczuciem drętwienia kończyny, niedowładem oraz spadkiem siły zacisku. Na szczęście, zespół cieśni nadgarstka można leczyć, wykorzystując do tego metody fizjoterapeutyczne, chociaż w zaawansowanych przypadkach konieczna może okazać się operacja. O powodzeniu rehabilitacji, jak w przypadku wielu innych chorób, decyduje między innymi to, jak wcześnie rozpoznano samą chorobę. Badania potwierdzają, że terapia przy wykorzystaniu między innymi sonoterapii, hydroterapii i kinezyterapii wpływa znacząco na poprawę stanu chorych, skutkując nie tylko obniżeniem dolegliwości bólowych, ale także poprawiając funkcjonalność pacjenta. Terapia wpływa na poprawę funkcji ruchowej ręki, zwiększając jej siłę, oraz redukując skutki choroby.[3] Szczególną uwagę w tym przypadku należy zwrócić jednak na to, by działania fizjoterapeuty koordynować z działaniami lekarza prowadzącego, co pozwoli wspólnie ustalić najlepsze metody terapii i sposoby leczenia zespołu cieśni nadgarstka. [1] J. Biernawska, A. Niemczyk, K. Pierzchała, Udział czynników zawodowych i pozazawodowych w etiopatogenezie zespołu cieśni nadgarstka [w:] Medycyna Pracy, tom 56, nr 2, r. 2005, s. 133. [2] T. Makowiec-Dąbrowska, H. Sińczuk-Walczak, Z. W. Jóźwiak, P. Krawczyk-Adamus, Sposób wykonywania pracy jako czynnik ryzyka zespołu cieśni nadgarstka [w:] Medycyna Pracy, tom 58, nr 4, r. 2007, s. 363. [3] J. Zwolińska, A. Kwolek, Skuteczność leczenia fizjoterapeutycznego pacjentów z zespołem cieśni kanału nadgarstka [w:] Przegląd Medyczny Uniwersytetu Rzeszowskiego i Narodowego Instytutu Leków w Warszawie, nr 4, r. 2012, s. 444.

Zespół cieśni nadgarstka to częsta choroba, której towarzyszą nieprzyjemne doznania w okolicy kciuka, palca wskazującego oraz połowy palca serdecznego. Obejmują one mrowienie, drętwienie, dyskomfort. Objawy często budzą w nocy i skłaniają pacjenta to strzepywania dłoni, co przynosi ulgę. Najskuteczniejszym leczeniem zaawansowanego zespołu cieśni nadgarstka jest operacja. Co to jest zespół cieśni nadgarstka i jakie są jego przyczyny? Zespół cieśni nadgarstka to zbiór objawów związany z uciskiem na nerw pośrodkowy przebiegający w kanale nadgarstka (zob. rycinę poniżej). Choroba ta należy do neuropatii uciskowych, co oznacza, że za niekorzystne zmiany w nerwie odpowiada ucisk mechaniczny. Zespół cieśni nadgarstka może nie mieć uchwytnej przyczyny, ale zwykle towarzyszy różnym chorobom i stanom: choroby reumatyczne – reumatoidalne zapalenie stawów, twardzina układowa, zapalenie wielomięśniowe, choroba zwyrodnieniowa stawów, polimialgia reumatyczna, dna moczanowa lub rzekoma, mukopolisacharydozy, choroby gruczołów wydzielania wewnętrznego – cukrzyca, niedoczynność tarczycy, akromegalia, choroby zakaźne, np. gruźlica, choroby zawodowe i urazy – przeciążenie kończyny górnej u rzeźników, muzyków grających na instrumentach klawiszowych, osób używających klawiatury komputerowej (np. u programistów), inne choroby i stany – umiejscowione w kanale gangliony, krwiaki, tłuszczaki lub kostniaki, amyloidoza, złamania kości, zapalenie kości i szpiku, nieprawidłowości rozwojowe mięśni, ciąża (przy obrzękach, zwykle w III trymestrze). Nawyki powodujące wystąpienie zespołu cieśni nadgarstka to przede wszystkim powtarzające się jednakowe ruchy palców i nadgarstka, jak przy drobnych pracach ręcznych, pisaniu na klawiaturze, operowaniu myszką do komputera, jeździe na rowerze, grze na instrumentach itp. Sprzyjają temu niektóre zawody, dlatego zespół ten występuje częściej u sekretarek, muzyków, rzeźników. Czasem ucisk nerwu spowodowany jest urazem (np. złamaniem nadgarstka) lub obrzękiem struktur w kanale nadgarstka (np. w okresie ciąży). Jak często występuje zespół cieśni nadgarstka? Zespół cieśni nadgarstka występuje z częstością około 50 przypadków na 1000 osób. Choroba ta może wystąpić u osoby w każdym wieku, choć najczęściej pojawia się po 50. roku życia. Dotyka 3–6% społeczeństwa. Zmiany chorobowe występują w jednej ręce (zazwyczaj dominującej, czyli prawej u osób praworęcznych, lewej u leworęcznych) albo w obydwu. Kobiety chorują częściej niż mężczyźni. Zespół cieśni nadgarstka - objawy Objawami zespołu cieśni nadgarstka są najczęściej nieprzyjemne doznania w okolicy kciuka, palca wskazującego oraz połowy palca serdecznego. Obejmują one mrowienie, drętwienie, dyskomfort. Zazwyczaj dołącza do tego osłabienie mięśni, czasem z ich zanikiem. Choroba ta nie obejmuje palca małego. Ryc. 1. Zespół cieśni nadgarstka: A – przekrój poprzeczny przez dłoń, B – zakres unerwienia przez nerw pośrodkowyPacjenci często mają problem z wykonywaniem chorą ręką precyzyjnych ruchów, czują, że jest osłabiona. Czasem trzymane przedmioty wypadają im z rąk, chorzy nie mogą zacisnąć dłoni w pięść. Nie potrafią pracować na komputerze, mają problemy z pisaniem i wykonywaniem prac domowych. Objawy nasilają się w nocy, w pozycji uniesienia ręki do góry. Nieprzyjemne mrowienie i drętwienie często powodują, że pacjent budzi się w nocy i strzepuje dłoń, co przynosi ulgę. Czynności, które powodują zaostrzenie objawów to te wymagające wykonywania powtarzających się ruchów zginania nadgarstka lub unoszenia ręki, np. trzymanie telefonu, prowadzenie samochodu. Co robić w przypadku wystąpienia zespołu cieśni nadgarstka? W przypadku zaobserwowania u siebie objawów cieśni nadgarstka należy się zgłosić do lekarza. Czasem po wzmożonym obciążeniu ręki powtarzalnymi ruchami pojawiają się przemijające objawy zespołu cieśni nadgarstka – nie wymagają one zazwyczaj diagnostyki ani leczenia. W jaki sposób lekarz ustala rozpoznanie zespołu cieśni nadgarstka? Lekarz pyta o okoliczności, charakter dolegliwości, czas trwania i nasilenie w czasie. Ważne jest poinformowanie lekarza o chorobach przewlekłych, przyjmowanych lekach i ewentualnych urazach. Podczas badania zwróci uwagę na ewentualny zanik mięśni w obrębie dłoni i wykona testy z opukiwaniem nerwu i zginaniem nadgarstka. Pomocne jest wykonanie badań dodatkowych – przewodzenia nerwowego, elektromiografii, czasem USG lub obrazowania techniką rezonansu magnetycznego. Leczenie zespołu cieśni nadgarstka Metodę leczenia dobiera się w zależności od czasu trwania i zaawansowania choroby. U pacjentów z objawami łagodnymi i umiarkowanymi zaleca leczenie zachowawcze, które w ciągu 2–6 tygodni prowadzi do poprawy, a po około 3 miesiącach obserwuje się najlepsze wyniki. Leczenie zachowawcze obejmuje stosowanie ortez na nadgarstek, wstrzyknięcia glikokorykosteroidów (czasem także glikokortykosteroidy doustnie), fizjoterapię, ultradźwięki lecznicze i ćwiczenie jogi. W przypadku braku poprawy przeprowadza się leczenie operacyjne, które jest jedyną metodą pozwalającą na całkowite wyleczenie, ponieważ usuwa przyczynę zmian, czyli ucisk wywierany na nerw pośrodkowy. Leczenie takie przynosi długotrwałe i dobre wyniki w 70–90% przypadków. Czy jest możliwe całkowite wyleczenie zespołu cieśni nadgarstka? Tak, choć u niektórych pacjentów, szczególnie jeśli zespół cieśni jest związany z chorobą przewlekłą, może on nawracać. Co trzeba zrobić po zakończeniu leczenia zespołu cieśni nadgarstka? Po zastosowaniu leczenia chirurgicznego najczęściej niezbędna jest fizjoterapia, która pozwala na powrót do pełnej sprawności. Niekiedy konieczna jest zmiana wykonywanej pracy i wykluczenie zajęć obciążających nadgarstek. Co trzeba zrobić, żeby uniknąć zachorowania na zespół kanału nadgarstka? Pojawienie się zespołu cieśni nadgarstka jest zwykle uwarunkowane współwystępowaniem nieprawidłowej budowy nadgarstka (wrodzony wąski kanał nadgarstka), wykonywaniem pracy w wymuszonej pozycji lub z użyciem wibrujących narzędzi, a także zaistnieniem niewielkiego urazu tej okolicy. Osoby szczególnie predysponowane do pojawienia się tego zespołu powinny na co dzień pamiętać o profilaktycznych ćwiczeniach rozciągających oraz prawidłowej postawie i odpowiedniej pozycji w czasie pracy. Wystąpieniu zespołu cieśni nadgarstka sprzyjają także takie choroby, jak: cukrzyca, niedoczynność tarczycy oraz nowotwory krwi.

Leki na zespół cieśni nadgarstka. Sprawdź, jakie leki można stosować w leczeniu zespołu cieśni nadgarstka. Na receptę. Bexon roztwór do wstrzyknięć, (50 mg+50 mg+0, 5 mg)/ml. Zespół cieśni nadgarstka to uwięźnięcie nerwu pośrodkowego w tunelu nadgarstka, który jest utworzony przez troczek zginaczy i kości nadgarstka.

... Początkujący Szacuny 2 Napisanych postów 164 Na forum 19 lat Przeczytanych tematów 1209 Zespół cieśni nadgarstka- tak zabrzmiała diagnoza lekarza rodzinnego u którego była moja żona dziś ze ta dolegliwośc moze też dotknąc sportowców a takze kulturystów stad nadzieja że tu ktoś więcej będzie wiedział na temat tej jest po porodzie trzy miesiace a zaczeło sie w ostatnim miesiącu ciąży ogólnie jest zdrowa i silnA NIC JEJ NIE DOLEGA .PROSZĘ O POMOC ... domer Moderator Ekspert Jest liderem w tym dziale Szacuny 5428 Napisanych postów 71340 Wiek 37 lat Na forum 19 lat Przeczytanych tematów 724857 Problemy ze stawami prędzej, czy później sięgają każdego z nas. Wraz z wiekiem chrząstka stawowa zużywa się i powoduje pewnego rodzaju zmiany chondromalacyjne. Od naszej higieny życia zależne jest, jak bardzo tego typu problemy będą nam doskwierały. Zespół cieśni nadgarstka jest jednym z częściej pojawiających się problemów z nadgarstkiem i jego sprawnością. Niestety jest mocno uciążliwy i może nawet powodować brak możliwości łapania ręką przedmiotów, prowadzenia samochodów, wykonywania pracy, nie wspominając już o treningach siłowych. Można go określić jako problem ze sporadycznym drętwieniem i sztywnieniem palców dłoni, który wraz z czasem i latami zwiększa się, ograniczając możliwość używania dłoni i powodując silny ból. Dolegliwość polega na zaburzeniu funkcji nerwu pośrodkowego i przewlekłego ucisku. Co ciekawe, kobiety zapadają na tę dolegliwość trzy razy częściej niż mężczyźni. Często niestety fizjoterapia nie pomaga w powrocie do pełnej sprawności i niezbędny jest zabieg chirurgiczny. Jednak o tym powinien już zadecydować chirurg, do którego bez wątpienia warto się udać, jeżeli chcesz uzyskać ulgę z dłonią. Regularne wizyty u fizjoterapeuty również będą podstawą. Zarówno przed, jak i po zabiegu. Moderator działu Odżywianie Ekspert SFD Pochwały Postów 686 Wiek 32 Na forum 11 Płeć Mężczyzna Przeczytanych tematów 13120 Wyjątkowo przepyszny zestaw! Zgarnij 3X NUTLOVE 500 w MEGA niskiej cenie! KUP TERAZ ... Ekspert Szacuny 499 Napisanych postów 9533 Wiek 42 lat Na forum 20 lat Przeczytanych tematów 18704 lakarz powinien skierować na leczenie 1 XXX Boofi XXX Hard Core Straight Edge "Blood and Guts bro , thats the way it goes !!" - lifter ? Nie dyskutuj z d****em. Najpierw sprowadzi Cię do swojego poziomu a potem pokona doświadczeniem. ... Znawca Szacuny 50 Napisanych postów 1331 Wiek 40 lat Na forum 20 lat Przeczytanych tematów 15055 zćn spowodowany jest zmniejszeniem miejsca w kanale nadgarsta co powoduje ucisk nerwu posrodkowego. najczestrze przyczyny to ganglion, niedoczynnosc tarczycy, pourazowy obrzek tkanek miekkich w tej okolicy. leczenie z poczatku zachowawcze, ale najlepsza metoda leczenia jest zabieg operacyjny polegajacy na nacieciu troczka zginaczy nadgarstka (okolo 10-15 minut w znieczuleniu miejscowym). zćn rokuje dobrze jezeli jest odpowiednio leczony. nie ma sie czym przejmowac. "Niemoc to piekło, moc to naiwność" ... Początkujący Szacuny 2 Napisanych postów 164 Na forum 19 lat Przeczytanych tematów 1209 wielkie dzieki Krates dałbym Ci soga ale nie mam abona jak bede miał to dostaniesz boofi tobie równiez dziekuje choć zbytnio sie nie wysiliłeś ale liczą sie dobre checi ... Ekspert Szacuny 499 Napisanych postów 9533 Wiek 42 lat Na forum 20 lat Przeczytanych tematów 18704 to jest tylko mądre (albo proste na maxa) stwierdzenie jak zdiagnozowali to męcz ich zeby leczyl - proste - czaisz XXX Boofi XXX Hard Core Straight Edge "Blood and Guts bro , thats the way it goes !!" - lifter ? Nie dyskutuj z d****em. Najpierw sprowadzi Cię do swojego poziomu a potem pokona doświadczeniem. ... Początkujący Szacuny 1 Napisanych postów 30 Na forum 17 lat Przeczytanych tematów 611 moja mama na to cierpi od jakiegos czasu, 2 lata temu nie zgodzila sie na operacje teaz sie zgodzila prawie calkowicie traci czucie w dloniach. Nie jest to nic strasznego, ale nie nalezy tego lekcewazyc leczy sie na poczatku fizjoterapia pozniej zabiegiem chirurgicznym, badania sa dosc nieprzyjemne w gorszych stadiach, w poczatkowych sa polsmieszne (przed cieciem jeszce robia troche inne niz na poczatku)... Poki co proponuje dla Twojej zony spanie z rekoma opuszczonymi ponizej lozka (pomaga przy bolu i nie budzi sie z bolem), dosc czeste przerwy przy monotonnych pracach np przy dziecku czy komputerze itp... czestsze niz raz na godzine... duzej grupie osob pomaga usztywnienie reki poprzez sciagacze itp co u sportowca nietrudno znalezc, takze zimne oklady sa dobre, chociaz mojej mamie akurat cieple pomagaja, to chyba zalezy od stadium bo jak widac moja mama mocno to zaniedbala nie wiedzac ze ******la pozniej moze byc duzo gorsza do strzymania.. takze powtorze kolege wyzej.. jak zdiagnozowali to leczyc i jeszcze raz leczyc poki leczenie mozna jeszcze dopisac do bezproblemowego niczym kontrolna wizyta u dentysty acha wazne jesli dojdzie do ciecia niech zona przypilnuje by cial ja KONIECZNIE chirurg neurolog... czesto biora sie za to ortopedzi lub zwykli chirurdzy... roznica jest moze mala ale dla kobiet istotna neurolog robi ciecie na 1-2cm, reszta potrafi zrobic na 5-8cm to chyba tyle co wiem na ten temat bez zadawania dodatkowych pytan mamie, pozdrowki dla zonki :) Zmieniony przez - hamsterq w dniu 2005-02-01 00:53:29 Marzenia sa po to by je spelniac, chomiczki tez je maja.. ... Początkujący Szacuny 3 Napisanych postów 9 Na forum 14 lat Przeczytanych tematów 71 Od trzech miesięcy borykam się z właściwym zdiagnozowaniem mojego schorzenia dotyczącego mrowienia w kciuku i palcu wskazującym lewej ręki. Zrobiłam wiele badań i MR głowy, rtg kręgosłupa szyjnego i piersiowego, usg tętnic szyjnych, wszystkie w granicach normy. Dopiero badanie EMG wykazało, że to zespół cieśni nadgarstka. Mimo to zrodziły się we mnie wątpliwości, bo moje dolegliwości w dużej mierze są jednak odmienne od tych, które sygnalizują chorzy, a także specjaliści z tej dziedziny. Otóż mrowienia w ręce dokuczają mi głównie w ciągu dnia, podobnie jak i bóle ( które skupione są nie w nadgarstku, a w mięśniach w okolicy łokcia. Noce mam spokojne i w ogóle w pozycji leżącej i cieple dolegliwości się nieco zmniejszają. Opuszczanie ręki nie tonuje dolegliwości, a wręcz je potęguje. Neurolog tych darć w ręce nie utożsamia z cieśnią. Zapisana jestem na maj na konsultację do ręki, więc próbuję coś załatwiać prywatnie, ale widzę, że jak ktoś nie wesprze mnie jakąś logiczną podpowiedzią, co powinnam w tej sytuacji zrobić to będę jeszcze czort wie jak długo tkwić w takich niepewnościach. Czekam, więc pokornie na jakieś sugestie ... Ekspert Szacuny 11039 Napisanych postów 50710 Wiek 29 lat Na forum 22 lat Przeczytanych tematów 57816 Opis : Dysfunkcja ręki związana jest z uciskiem nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka Ucisk może być wywołany przez : - długoletnią pracę fizyczną np. • gra na fortepianie • pisanie na maszynie • pisanie na klawiaturze komputera • robienie na drutach • szycie • składanie części elektronicznych • praca w tartaku • praca w kasie w supermarkecie • fryzjerstwo • praca mechanika - powtarzające się urazy i przeciążenia np. Złamanie kości nadgarstka lub nasady dalszej kości promieniowej ( wylew krwi w obręb ograniczonej przestrzeni jaką jest kanał nadgarstka powoduje wzrost ciśnienia w okolicy) Ciągłe ruchy skrętne, stale utrzymywane zgięcie grzbietowe. - zaburzenia hormonalne - zmiany zwyrodnieniowe - zmiany zapalne w obrębie pochewek ścięgien wchodzących w skład kanału nadgarstka - wzmożone ciśnienie w kanale nadgarstka Obraz kliniczny – objawy : - drętwienie i mrowienie w obrębie 1-3 palca ręki - bóle pojawiające się nagle i występujące w głównie w nocy - ból,który promieniuje z ręki poprzez przedramię i ramię do barku - obrzęk ręki - zaburzenia czucia - okresowe a potem stełe osłabienie siły mięśniowej ręki - zwłaszcza osłabienie chwytu szczypcoweg - może także dochodzić do zaniku mięsni kłębu kciuka - ulgę często przynoszą potrząsanie ręką lub opuszczanie kończyny górnej w dół Leczenie zachowawcze - unieruchomienie i usztywnienie nadgarstka, kinesiotaping - ortezy nadgarstka, leki p/zapalne, odpoczynek - wstrzykiwanie hydrokortyzonu redukując stan zapalny i obrzęki - jonoforeza sterydowa , z vit B1, Butapirazol (+),Novokaina (+),Hydrokortyzon (-), Olfen (-), Diclac (-) - galwanizacja podłużna kark-ręka (+) 10x , 5-6mA , 20min - DD ( DF, CP, LP ) na bazie galwanu 1-2mA - kąpiele elektryczno-wodne , jednokomorowe - ultradźwięki 10x , 0,3-0,3W na cm2 , 7-12 min wzdłuz nerwu pośrodkowego - krioterapia - akupunktura pól nerwu nadgarstka - elektrostymulacja punktowa trójkątna obejmująca mięśnie niedowładne odwodziciela krótkiego kciuka i mięśnie przeciwstawiacza kciuka - masaż podwodny wirowy - okłady borowinowe - rękawiczka parafinowa - ćwiczenia „wyciągowe” - ćwiczenia bierne ze zgięciem dłoniowym nadgarstka - ćwiczenia zmniejszające obrzęki ręki do góry - ćwiczenia manualne ręki operacyjne - operacyjne przecięcie więzadła poprzecznego nadgarstka Obecnie stosuje się dwie techniki: -dekompresję otwartą - przewagą tej metody jest dobre uwidocznienie pola operacyjnego, możliwość dokładnego skontrolowania dna kanału nadgarstka oraz uwolnienia ewentualnych zrostów z pochewkami maziowymi ścięgien zginaczy -dekompresję endoskopową - pozwala na szybszy powrót do aktywności , rana pooperacyjna goi się znacznie łatwiej z uwagi na niewielkie cięcie --> ortopedia ... Początkujący Szacuny 3 Napisanych postów 9 Na forum 14 lat Przeczytanych tematów 71 Dzięki Rudziuchna z obszerną informację. Tylko niestety nie wyjaśnia ona moich niepewności odnośnie zcn. Nadal nie wiem czy to jest to schorzenie, bo moje dolegliwości są w dzień a nie w nocy, a bóle nie mają charakteru napadowego i skupione są w mięśnich przedramienia, a nie w dłoni, w której mam tylko mrowienia w kciuku i palcu wskazującym (tak jakby podłączono pod prąd), ale tak poza tym ręka na razie jest w pełni potwierdziło zcn, ale może to pomyłka? Ale jeśli to nie zcn to co? Przecież inne badania wykluczyły głowę i kręgosłup szyjny. Zmieniony przez - grakos w dniu 2008-03-20 10:33:50 Zmieniony przez - grakos w dniu 2008-03-20 10:36:01 ... Ekspert Szacuny 11039 Napisanych postów 50710 Wiek 29 lat Na forum 22 lat Przeczytanych tematów 57816 jesli EMG potwierdzilo zcn to je masz i nad czym sie tu zastanawiasz, do fizjoterapeuty albo jak nie pomoze to na zabieg ... Początkujący Szacuny 3 Napisanych postów 9 Na forum 14 lat Przeczytanych tematów 71 Dzięki Rudziuchna za wsparcie. Ta diagnoza nie jest jednak chyba tak oczywista, bo neurochirurg mając mój wynik i na podstawie mojej relacji wręcz wykluczył zcn. Zlecił jeszcze MR nadgarstka, które znowu lekarz rehabilitacji (u którego byłam) uznał za bezsensowne, bo jest mniej miarodajne od EMG i raczej zalecił operację, bo fizykoterapia to tylko półśrodek. Ja sporo już czytałam w internecie o zcn, czytałam też relacje chorych (również rozmawiałam) i jak dotąd nie spotkałam nikogo, kto by nie miał bóli nocnych. Być może zależy to od etapu tej choroby, ale przed zabiegiem operacyjnym, na który się już właściwie zdecydowałam, chciałabym wiedzieć, czy dobrze robię. Oczywiście lekarz (ponoć dobry specjalista), który o tym zdecydował nie ma niby wątpliwości, ale trochę się obawiam, aby to nie była rutyna (wcześniej przecież wyszłam bez diagnozy od neurologów A w końcu to moja ręka i moje zdrowie Zmieniony przez - grakos w dniu 2008-03-20 14:47:28 1 2 3 4 5 6 7 8

Uważa się, że zespół cieśni nadgarstka występuję u około 3-10% osób z populacji ogólnej: 0,7-9,2% wśród kobiet, 0,4-2,1% wśród mężczyzn. U kobiet w ciąży częstość występowania waha się w zależności od źródła od 0,8% do 70%. Niektórzy lekarze opisują swoje doświadczenia kliniczne, że w czasie trzeciego trymestru

Zespół cieśni nadgarstka jest uznawany w Wielkiej Brytanii za chorobę zawodową. Po udowodnieniu winy pracodawcy można otrzymać z tego tytułu odszkodowanie. Nie zawsze jednak zapadnięcie na tę chorobę zawodową wiąże się z prawem do ubiegania się o odszkodowanie. W jakich okolicznościach można ubiegać się o odszkodowanie z tytułu zachorowania na zespół cieśni nadgarstka? Czym jest zespół cieśni nadgarstka? Zespół cieśni nadgarstka najczęściej spowodowany jest mechaniczną powtarzalnością ruchów nadgarstkiem zazwyczaj przy jego nienaturalnym wygięciu. Stąd najbardziej narażone są osoby, które całymi dniami pracują przy komputerze. Ból z początku jest nieznaczny i sporadyczny, jednak gdy choroba staje się zaawansowana, ból nadgarstka może być bardzo uciążliwy. Za dolegliwości bólowe odpowiedzialny jest nerw pośrodkowy nadgarstka. To dzięki niemu jesteśmy w stanie czuć i ruszać dłonią, to poprzez niego bodźce są przesyłane od ręki do mózgu. W wyniku zespołu cieśni nadgarstka tkanka zaczyna naciskać na nerw pośrodkowy i to właśnie sprawia, że odczuwa się tak intensywny, przeszywający ból, promieniujący aż do koniuszka palca wskazującego. Kto jest w grupie ryzyka? Choć do najliczniejszej grupy osób cierpiących na zespół cieśni nadgarstka należą osoby, które w swoim zawodzie dużo pracują na komputerze, w grupie ryzyka znajdują się także inni: osoby grające na instrumentach muzycznych, osoby, które przebyły poważne urazy nadgarstka, sportowcy, osoby chorujące na cukrzycę, niedoczynność tarczycy, reumatoidalne zapalenie stawów, osoby, które w historii chorób rodzinnych mają zapisany zespół cieśni nadgarstka. Co trzeba udowodnić, by otrzymać rekompensatę? Aby otrzymać rekompensatę z tytułu odszkodowania, należy udowodnić zaniedbanie ze strony pracodawcy. Z pewnością brak szkoleń na temat chorób zawodowych i tego, jak im profilaktycznie przeciwdziałać. Pracodawca ma także obowiązek zadbać o bezpieczeństwo swoich pracowników w miejscu pracy, co oznacza między innymi, że sprzęt, na którym pracują, powinien być bezpieczny i komfortowy w obsłudze. Pracownik ma także prawo do przerw, w których trakcie może zadbać o to, aby dać swoim nadgarstkom odpocząć. Warto przy tym mieć na uwadze, że chorobę zawodową należy mieć zdiagnozowaną po podjęciu pracy w firmie, którą chcemy zaskarżyć. Jeśli już wcześniej cierpiało się na dolegliwości bólowe nadgarstków, jeszcze zanim zostało się zatrudnionym w obecnej firmie, nie powinno się wnosić wniosku o odszkodowanie na niekorzyść tego konkretnego pracodawcy, ale raczej – jeśli już – to poprzedniego. Ile będzie kosztować proces odszkodowawczy? Prawo brytyjskie przewiduje, że osoba poszkodowana nie zawsze ma stosowne środki finansowe, by podjąć się prowadzenia procesów sądowych, a nawet bardzo często ich nie ma. Aby sprawiedliwości mogła stać się zadość, wprowadzono wiec instytucję „No Win, No Fee”. To zasada, która polega na tym, że firma odszkodowawcza uzyskuje swoją gażę z puli wywalczonego odszkodowania, a suma wynagrodzenia nie może przekroczyć 25% wysokości odszkodowania. W przypadku przegranej nie ponosi się żadnych kosztów. Jak możemy pomóc w uzyskiwaniu odszkodowania? Insito Odszkodowania z chęcią pomoże w składaniu wniosku o odszkodowanie, a także przeprowadzi poszkodowanego przez każdy etap ubiegania się o rekompensatę. Skontaktuj się z nami, by uzyskać więcej informacji i skonsultować swoją sytuację z profesjonalnym doradcą. Dzięki nam uzyskasz najwyższe możliwe odszkodowanie, ponieważ mamy ogromne doświadczenie w dziedzinie uzyskiwania odszkodowań na terenie Wielkiej Brytanii. Oferujemy pomoc w języku polskim, a także gwarantujemy obecność tłumacza podczas ważnych etapów walki o odszkodowanie. Zadzwoń o każdej porze dnia i nocy pod numer: 077 3615 7240, by uzyskać profesjonalną i natychmiastową pomoc.

Zespół cieśni nadgarstka Dysfunkcja ręki związana jest z uc iskiem nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka: Budowa anatomiczna kanału nadgarstka: Nadgarstek (carpus) – składa się z ośmiu różnokształtnych kości, ułożonych w dwóch ściśle do siebie

Najpierw zaczyna boleć i drętwieć ręka. Potem ból i drętwienie przenoszą się na plecy, aż w końcu nie dają spokojnie spać w nocy. Jeśli takie objawy pojawiają się każdego dnia, to możemy mieć do czynienia z zespołem cieśni nadgarstka. Objawy tej dolegliwości są często bagatelizowane i zrzucane na karb przemęczenia ręki. Tymczasem nieleczona może doprowadzić do konieczności przeprowadzenia operacji. spis treści 1. Czym jest zespół cieśni nadgarstka? 2. Przyczyny zespołu cieśni nadgarstka 3. Leczenie zespołu cieśni nadgarstka 4. Jak uniknąć zespołu cieśni nadgarstka? rozwiń Zobacz film: "#dziejesienazywo: Dlaczego warto robić screening?" 1. Czym jest zespół cieśni nadgarstka? Zespół cieśni nadgarstka był niegdyś chorobą „zarezerwowaną” dla sekretarek, pianistów, dziennikarzy i informatyków. Obecnie ze względu na tryb życia i siedzącą pracę cierpi na nią coraz więcej osób. Wystarczy tylko trzymać rękę przez długi czas w tej samej pozycji, np. na kierownicy lub klawiaturze komputera, aby odczuć pierwsze objawy zespołu cieśni nadgarstka. Choroba ta jest zaburzeniem pracy nerwu pośrodkowego, który powstaje przy nadmiernym i długotrwałym nacisku. Drętwienie palców oraz ból w obrębie dłoni promieniujący w kierunku pleców to pierwsze objawy. Potem przychodzą trudności w utrzymaniu przedmiotów w dłoni i wykonywaniu precyzyjnych czynności, takich jak szycie czy wykonywanie makijażu. Ostatnim stadium choroby jest zanikanie mięśni, które często jest błędnie interpretowane jako poprawa stanu zdrowia. Uporczywy ból zanika, ale jest to spowodowane degeneracją mięśni. To ostatni moment na rozpoczęcie leczenia. 2. Przyczyny zespołu cieśni nadgarstka Rozwój zespołu cieśni nadgarstka jest uwarunkowany najczęściej wykonywaną na co dzień pracą chorego. W znacznie większym stopniu dotyka osoby siedzące przed komputerem, zawodowych kierowców i osoby pracujące fizycznie. Co ciekawe, zespół cieśni nadgarstka znacznie częściej dotyka kobiety niż mężczyzn. Jeszcze kilkanaście lat temu był dolegliwością dotykającą wyłącznie osoby po 40 roku życia. Obecnie rozwija się u coraz młodszych osób, ale jest też głównym następstwem złamań i urazów ręki. Wśród osób będących w grupie ryzyka zespołu cieśni nadgarstka znajdują się także kobiety w ciąży lub te, które niedawno urodziły. Wiąże się to z ilością krążących hormonów oraz zatrzymywaniu się wody w ich organizmach. Zbyt duża ilość wody w organizmie prowadzi do powiększania się obrzęku w nadgarstku. Dodatkowo częste noszenie małego dziecka, bujanie go czy karmienie piersią i trzymanie ręki w jednej pozycji także prowadzą do przeciążenia nadgarstka. Rozwój zespołu cieśni nadgarstka może być także spowodowany innymi czynnikami. Jednym z nich jest akromegalia, czyli choroba hormonalna, prowadząca do przerostu chrząstki i kości. Problemy z cieśnią nadgarstków mogą też dotyczyć osób zmagających się na co dzień z cukrzycą, niedoczynnością tarczycy, menopauzą i reumatoidalnym zapaleniem stawów. 3. Leczenie zespołu cieśni nadgarstka Terapia zespołu cieśni nadgarstka powinna rozpocząć się od wizyty u ortopedy. Za pomocą prostych badań specjalista jest w stanie potwierdzić chorobę. Na początku z pewnością zaleci przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych i skieruje chorego na fizjoterapię. Jeśli jednak takie leczenie nie da rezultatów, to ortopeda z pewnością zaproponuje unieruchomienie ręki i założy gips na co najmniej 3 tygodnie. Taka terapia pomaga aż 90% osób cierpiących na zespół cieśni nadgarstka. Czasem jednak pacjenci zgłaszają się do lekarza, kiedy na leczenie farmakologiczne zespołu cieśni nadgarstka jest już za późno, a jedynym wyjściem jest operacja. Polega ona na przecięciu więzadła i jest wykonywana najczęściej metodą endoskopową. Po operacji jest zalecana rehabilitacja, która zapobiegnie obrzękowi i pomoże uniknąć powikłań pooperacyjnych. 4. Jak uniknąć zespołu cieśni nadgarstka? Nie zawsze jesteśmy w stanie ustrzec się zespołu cieśni nadgarstka. Jeśli jednak znajdujemy się w grupie ryzyka i mamy siedzącą pracę przed komputerem, to możemy obniżyć ryzyko zachorowania, pamiętając o kilku zasadach. Pamiętajmy przede wszystkim, aby nie trzymać nadgarstków w jednej, niewygodnej pozycji. Jeśli pracujemy przy komputerze, to zaopatrzmy się w silikonową podkładkę pod nadgarstki, która zmniejszy ich napięcie. Zadbajmy też o właściwe miejsce pracy. Upewnimy się, że biurko, przy którym siedzimy znajduje się na odpowiedniej wysokości i nie musimy wyginać nadgarstków, aby pisać na klawiaturze. Warto też wykonywać proste ćwiczenia, które rozruszają nadgarstki. Prostujmy palce, zaciskajmy pięści, masujmy ręce i prostujmy nadgarstki. W ten sposób unikniemy zbyt długiego unieruchomienia stawów. Jednak co najważniejsze – jeśli odczujemy pierwsze objawy związane z drętwieniem palców i bolesnością ręki, to od razu udajmy się na wizytę do ortopedy. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Dr n. med. Szymon Kujawiak Specjalista w dziedzinie ortopedii i traumatologii ruchu.

^{Ból w kanale nadgarstka jest spowodowany nadmiernym ciśnieniem w nadgarstku i nerwie pośrodkowym. Zapalenie może powodować obrzęk. Najczęstszą przyczyną tego stanu zapalnego jest podstawowy stan chorobowy, który powoduje obrzęk nadgarstka, a czasem utrudnia przepływ krwi.}

Zespół cieśni nadgarstka specjaliści w Warszawie Jakiego specjalisty szukasz? Adres 1 Online Niska 19, Blizne Łaszczyńskiego • Mapa Orto-Med gabinet fizjoterapii terapii manualnej Konsultacja fizjoterapeutyczna • 140 zł Konsultacja online • 70 zł Stefana Żeromskiego 1/398, Warszawa • Mapa IC Fizjoterapia Warszawa Konsultacja fizjoterapeutyczna • 200 zł Puławska 29/1, Warszawa • Mapa Fizjospace Konsultacja fizjoterapeutyczna • od 170 zł Komputerowa 9, Warszawa • Mapa MediCorp - Fizjoterapia & Osteopatia Konsultacja fizjoterapeutyczna • 170 zł Adres 1 Online Szolc-Rogozińskiego 1, Warszawa • Mapa Gabinet Fizjoterapii Ortopedycznej i Sportowej (na terenie centrum treningowego Body Support) Konsultacja fizjoterapeutyczna (pierwsza wizyta) • 170 zł Konsultacja online • 100 zł Adres 1 Online Pruszkowska 17, Warszawa • Mapa Warszawska Klinika Konsultacja fizjoterapeutyczna • 180 zł Konsultacja online • 250 zł Adres 1 Online Bagatela 10/27, Warszawa • Mapa SQ-Fizjo Konsultacja fizjoterapeutyczna • od 150 zł Konsultacja online • Brak ceny Adres 1 Adres 2 Heroldów, 21 d, 1, Warszawa • Mapa Gabinet Fizjoterapii i Terapii Manualnej Agnieszka Sieczkowska Konsultacja fizjoterapeutyczna • 150 zł Rabsztyńska 17/1, Warszawa • Mapa Gabinet Fizjoterapii i Osteopatii Konsultacja fizjoterapeutyczna • 150 zł Eugeniusza Romera 10/wejście B1 Gabinet Dermapes ( Domofon 104 ), Warszawa • Mapa Paweł Sakowicz Fizjoterapia Konsultacja fizjoterapeutyczna • 200 zł Klimontowska 26/50, Warszawa • Mapa Fizjoactive Konsultacja fizjoterapeutyczna • 70 zł Pruszkowska 17, Warszawa • Mapa Warszawska Klinika Konsultacja fizjoterapeutyczna • 150 zł Komputerowa 9, Warszawa • Mapa MediCorp - Fizjoterapia & Osteopatia Konsultacja fizjoterapeutyczna • 160 zł Szczęśliwicka 54 lok. U1, Warszawa • Mapa Centrum Zdrowia BACK2HEALTH Konsultacja fizjoterapeutyczna • od 100 zł Aleje Jerozolimskie 65/79, 6 i 8 p., Warszawa • Mapa PROFEMED Lekarze Specjaliści Konsultacja ortopedyczna • od 249 zł Adres 1 Online Ul. Nowolipki 23/63, Warszawa • Mapa CORE and MORE Konsultacja fizjoterapeutyczna • 150 zł Adres 1 Online aleja Solidarności 82b/38, Warszawa • Mapa Profesjonalna Rehabilitacja Medyczna Konsultacja fizjoterapeutyczna • 200 zł Konsultacja online • 200 zł Adres 1 Online ul. Kawy 46 (wejście główne na domofonie proszę wybrać numer 100, gabinet jest na parterze drugie drzwi po prawej stronie), Warszawa • Mapa Gabinet Prywatny Konsultacja neurologiczna • od 280 zł Konsultacja online • 280 zł Adres 1 Online Online 2 Foksal 3/5, Warszawa • Mapa Centrum Medyczne Damiana Foksal 3/5 Konsultacja ortopedyczna • 215 zł Centrum Medyczne Damiana Foksal 3/5 Konsultacja Lekarze dla Ukrainy / Консультація Лікарі для України • Darmowa usługa Centrum Medyczne Damiana Wałbrzyska 46 Konsultacja Lekarze dla Ukrainy / Консультація Лікарі для України • Darmowa usługa Czerniakowska 178a lok V Wejście za klatką E, Warszawa • Mapa FIZJOPERFEKT Centrum Profilaktyki i Rehabilitacji

GrmjXH.