Chory w ramach diety kleikowej otrzymuje wyłącznie kleiki na wodzie, gorzką herbatę oraz suchary. Śladowe ilości pozostałych składników. Pamiętaj: Jedzenie jest podstawową formą przyjemności dla chorego i bardzo ważnym tematem dla opiekuna. Poprzez prawidłowe żywienie opiekun wie, że dobrze troszczy się o swojego bliskiego.
W tym odcinku dowiesz się: Jak umyć głowę chorego, który nie wstaje z łóżka? W jaki sposób samodzielnie przygotować rynienkę, która uchroni pościel przed zamoczeniem? Aby powiększyć obraz kliknij w krzyżyk w prawym dolnym rogu filmu. Czy film był pomocny? Jeśli masz pytania lub uwagi związane z filmem prosimy o kontakt z naszym specjalistą. Tu znajdziesz formularz kontaktowy.Jak myć chorego ze stomią? 2 minuty czytania Codzienna toaleta (mycie) osoby chorej przebywającej w łóżku jest ważnym elementem pielęgnacji. Toaleta osób ze stomią wymaga szczególnej uwagi i odpowiedniej wiedzy. U osób z wyłonioną stomią wydalniczą istnieje zagrożenie powikłań i dolegliwości skóry wokół stomii (nadżerki,
na podstawie źródeł : - Opiekun medyczny w praktyce E. Szwałkiewicz - Podstawy pielęgniarstwa - Wydawnictwo Lekarskie PZWL - Podręcznik wolontariusza hospicyjnego- Wydawnictwo Fundacja Hospicyjna TOALETA JAMY USTNEJ Cel zabiegu : oczyszczenie jamy ustnej z resztek pokarmu zapobieganie stanom zapalnym i zakażeniom w jamie ustnej zlikwidowanie przykrego smaku i zapachu z ust poprawa samopoczucia pacjenta zapobieganie próchnicy pobudzenie wydzielania śliny Wykonanie masażu dziąseł leczenie określonych zmian patologicznych według zleceń lekarskich Toaletę jamy ustnej przeprowadzamy 3 razy dziennie po każdym posiłku. Wskazania: u każdego pacjenta, a szczególnie : zaburzeniami świadomości chory nieprzytomny zmniejszoną aktywnością psychoruchową zmniejszoną odpornością na zakażenia Zburzeniami połykania niemożnością przyjmowania pokarmów drogą doustną Przeciwwskazania do wykonania toalety jamy ustnej: stany po niektórych zabiegach operacyjnych i urazach okolicy jamy ustnej urazy jamy ustnej całkowita ekstrakcja zębów (do 12 godz. po usunięciu zębów) Zagrożenia występujące podczas toalety jamy ustnej: uszkodzenia błony śluzowej zachłyśnięcia się pacjenta przeniesienia drobnoustrojów krwawienia nasilenia dolegliwości bólowych Zasady: Zapoznanie się ze stanem pacjenta i ocena stopnia jego samodzielności udzielenie pacjentowi informacji o istocie zabiegu oraz uzyskanie zgody pacjenta uzgodnienie pory wykonania pielęgnacji jamy ustnej szanowanie prawidłowych nawyków pacjenta i jego zwyczajów higienicznych stosowanie środków do płukania jamy ustnej, uwzględniając rodzaje zmian chorobowych STRUKTURA CZYNNOŚCI toaleta jamy ustnej u pacjenta leżącego Plan działania 1. wykaz problemów opiekuńczych i higienicznych chorego rozpoznanie problemów - problemem pacjenta jest brak możliwości samodzielnego wykonania toalety jamy ustnej - pacjent leżący, ma zmiany chorobowe w jamie ustnej (np. pleśniawki lub uszkodzenia śluzówki od protezy zębowej - jeśli posiada) i nie może samodzielnie wykonać toalety jamy ustnej. Cele zabiegu - oczyszczenie jamy ustnej -nałożenie na śluzówki preparatów leczniczych łagodzących stan zapalny -zlikwidowanie przykrego zapachu i smaku w jamie ustnej - profilaktyka zakażeń i uszkodzeń błony śluzowej jamy ustnej -poprawa samopoczucia pacjenta 2. wykaz zaplanowanych czynności w/g kolejności ich wykonania - sprawdzenie samopoczucia pacjenta - zapoznanie się z zaleceniami pielęgniarskimi i lekarskimi - poinformowanie pacjenta i planowanej pielęgnacji jamy ustnej i uzyskanie zgody - przygotowanie sali : zamknięcie okna, drzwi, postawienie parawanu - dostosowanie wysokości łóżka - pobranie materiałów pomocniczych i sprawdzenie ich, środków higienicznych, przyborów toaletowych i rozmieszczenie ich na stanowisku pracy - higieniczne mycie rąk i dezynfekcja - założenie fartucha ochronnego -założenie rękawiczek ochronnych - ułożenie pacjenta w pozycji półwysokiej lub bocznej (jesli jest nieprzytomny) - zabezpieczenie pościeli i bielizny pacjenta, wyjęcie z szafki przyłóżkowej środków higienicznych i przyborów należących do pacjenta - wyjęcie protezy pacjentowi (jeśli ją posiada) - oczyszczenie protezy i zanurzenie jej w odpowiednim preparacie lub w czystej wodzie - sprawdzenie stanu blony śluzowej jamy ustnej - oczyszczenie dziąseł - oczyszczenie błony sluzowej od wewnętrzej strony policzków - oczyszczenie podniebienia - oczyszczenie języka - podlożenie miski nerkowatej i płukanie jamy ustnej (jeśli pacjent jest przytomny) - osuszenie ręcznikiem ust pacjenta - odstawienie miski nerkowatej - ułożenie poduszek - ułożenie pacjenta w bezpiecznej i wygodnej pozycji - dostosowanie wysokości łóżka - uporządkowanie otoczenia pacjenta - umycie i dezynfekcja przyborów i sprzetu , odłożenie ich na miejsce - segregacja i wyrzucenie odpadów - higieniczne mycie i dezynfekcja rąk - potwierdzenie w dokumentacji wykonania zadania materiałów pomocniczych i środków higienicznych - materiały pomocnicze - rękawiczki jednorazowe ochronne, fartuch ochronny, kilkanaście gazików jałowych, kilka serwetek ręcznika papierowego - środki higieniczne - Aphtin lub Septosan w zalezności od jednostki chorobowej , środek do dezynfekcji przyborów toaletowych, środek dezynfekcyjny do rąk, ciepła woda do płukania jamy ustnej (temp. 30 stopni) płyn do płukania ust (jeśli jest zalecony) 4. Wykaz przyborów toaletowych i sprzetu - przybory toaletowe- drewniane szpatułki owinięte gazikami, kubek, ręcznik, pojemnik na proteze (jesli pacjent ma założoną) - sprzęt: dwie miski nerkowate, parawan, taca, krzesło, stolik przyłóżkowy, pojemnik na odpady medyczne, miseczka na ciepłą wodę do ogrzania środka leczniczego, pojemnik na odpady omunalne czynności właściwe Założenie rękawiczek. Założenie ręcznika pod brodę pacjenta. Wyjęcie protez jeżeli są obecne za pomocą chusteczki higienicznej lub gazika i odłożenie do specjalnego pojemnika. Usunięcie za pomocą jałowego gazika zgromadzonej wydzielin w jamie ustnej. Dokonanie oceny stanu jamy ustnej (błony śluzowej, języka i zębów). Usunięcie za pomocą jałowego gazika zgromadzonej wydzieliny w jamie ustnej. Nałożenie na suchą, czystą o miękkim włosiu szczoteczkę pasty do zębów (zamiast szczoteczki i pasty można zastosować szpatułkę owiniętą gazikiem i środki czyszczące). Oczyszczanie dziąseł w kierunku od tyłu do przodu jamy ustnej: ustawienie włosia szczoteczki pod kątem 45 stopni na dziąsłach w miejscu połączenia z zębami i skierowanie go w stronę dziąseł delikatne przesuwanie szczoteczki z dziąseł na zęby (można tę czynność powtórzyć kilka razy na każdym zębie lub wykonanie ruchów okrężnych na każdym zębie) Oczyszczenie wewnętrznej powierzchni zębów: ustawienie włosia szczoteczki na zębie pod kątem 45 stopni skierowanie włosia w kierunku korony zęba delikatne przesuwanie szczoteczki z dziąseł na zęby (można tę czynność powtórzyć kilka razy na każdym zębie lub wielokrotne wykonanie ruchów do przodu i tyłu na przestrzeni kilku zębów lub wykonanie ruchów okrężnych na każdym zębie lub oczyszczanie strony wewnętrznej zębów przednią częścią szczoteczki, jeżeli jest ona za szeroka) Oczyszczenie powierzchni gryzącej zębów. Oczyszczenie tkanki znajdującej się pomiędzy wewnętrzną powierzchnią policzka a zębami za pomocą kilku ruchów. Oczyszczenie szczęki dolnej w ten sam sposób co górnej. Oczyszczenie podniebienia twardego za pomocą kilku delikatnych ruchów pośrodku i po obu jego stronach w kierunku od tylnej jego części do przodu. Oczyszczanie grzbietu języka za pomocą kilku delikatnych ruchów pośrodku i po obu jego bokach. Czyszczenie dodatkowo za pomocą nici dentystycznej. Usuniecie szczoteczką nadmiaru pasty i wydzieliny u pacjentów z zachowanym odruchem połykania. Umycie i założenie protez: dokładne wyszczotkowanie protez pod bieżącą wodą zanurzenie protez na kilka minut w środku czyszczącym wypłukanie po wyjęciu i założenie Osuszenie twarzy i warg pacjenta i natłuszczenie ust pacjenta. Usunięcie ręcznika spod brody pacjenta Ułożenie pacjenta w wygodnej pacjenta dostosowanej do stanu zdrowia. Czynności końcowe: uporządkowanie zestawu i użytych przyborów zgodnie z przyjętymi zasadami zapewnienie estetycznego wyglądu najbliższego otoczenia zapewnienie czystości bielizny pościelowej i osobistej pacjenta zdjęcie rękawiczek higieniczne mycie rąk udokumentowanie wykonania zabiegu oraz zaobserwowanych zmian w obrębie jamy ustnej Toaletę jamy ustnej dostosowujemy do stanu pacjenta. Ważne jest czy jest zachowana pełna wydolność samoobsługowa pacjenta (asystujemy), częściowa (pomagamy i asystujemy) lub występuje brak wydolności samoobsługowej (wykonujemy toaletę jamy ustnej za pacjenta). Należy zapamiętać , że W razie wskazań medycznych może być konieczne przeprowadzenie pielęgnacji jamy ustnej co 2 godziny. Chorzy ze zmianami chorobowymi w jamie ustnej wymagają szczególnej troski i dużej delikatności w wykonywaniu czynności pielęgnacyjnych. U chorych ze zmianami chorobowymi w jamie ustnej należy stosować odpowiednie zalecenia dietetyczne (pokarmy płynne, półpłynne, papkowate, podawane w mniejszych ilościach, lecz częściej, letnie, niezawierające drażniących potraw i zapachów). Nieprawidłowe wykonywanie czynności pielęgnacyjnych może spowodować stany zapalne jamy ustnej (zakażenie), uszkodzenie śluzówki jamy ustnej, zranienia, złamania zęba, uszkodzenie protezy czy nawet zachłyśnięcie chorego.
mycie kończyny górnej pacjenta podczas wykonywania toalety w łóżku należy rozpocząć od a. dłoni b. pachy c. ramienia d. przedramienia zadanie 10 temperatura w sali chorych podczas wykonywania toalety całego ciała pacjenta w łóżku, powinna wynosić a. 16 st. C b. 18 st. C c. 22 st. C d. 27 st. C zadanie 11
Z uwagi na stan zdrowia naszego podopiecznego zmuszeni będziemy niekiedy do wykonania kąpieli w łóżku, odbyć może się to min. w sytuacjach: - gdy nasz podopieczny pozostać musi w łóżku w wyniku np. leczenia ostrej niewydolności krążenia - gdy na rozległych powierzchniach ciała znajdują się opatrunki gipsowe - i/lub gdy chory jest po zabiegu zespolenia kończyn, w konsekwencji czego nie może obciążać pourazowych części ciała i nie przemieści się samodzielnie do łazienki - chory ma zastosowane wyciągi bezpośrednie - także w sytuacjach gdy toaletę musi wykonać jedna osoba bez wsparcia osób trzecich (np. gdy pacjent nie jest w stanie pomóc nam przemieścić się na wózek, taboret ect.) Wygodne jednorazowe myjki higieniczne z mydłem (rękawice do mycia pacjentów) Co należy przygotować przed przystąpieniem do kąpieli? Analogicznie, jak w przypadku opisywanej jakiś czas temu kąpieli chorego pod prysznicem warto przygotować wszystkie niezbędne przyrządy jeszcze przed przystąpieniem do rozpoczęcia kąpieli. Usprawni to nasze działania i pozwoli zapobiec dezorganizacji skracając czas omawianej czynności. Przyrządy umożliwiające sprawną kąpiel pacjenta w łóżku to min.: - miednica z wodą o temperaturze 43-46 stopni Celsjusza, - podkłady higieniczne, - dwa ręczniki, mydło - myjki - dzbanek z ciepłą wodą - basen sanitarny Pamiętajmy o przygotowaniu pomieszczenia! Temperatura pokoju, w którym odbywać się będzie kąpiel powinna wahać się pomiędzy 22-26 stopni Celsjusza W jakiej kolejności powinna przebiegać kąpiel? Kąpiel powinniśmy rozpocząć od umycia choremu zębów, następnie twarzy z wykorzystaniem myjki higienicznej bez zawartości mydła (ewentualnie można po prostu dokładnie przepłukać wodą twarz chorego, gdy użyjemy myjki higieniczne z mydłem). Kolejno powinniśmy umyć kończyny górne, klatkę piersiową i brzuch, kończyny dolne, plecy i pośladki, a na końcu okolicę krocza. Mycie krocza chorego zdecydowanie usprawnia plastikowy bidet sanitarny na WC (sedes) dostępny w naszym sklepie medycznym. Można ewentualnie wykorzystać basen sanitarny – umieszczając go pod pacjentem w sposób opisany w jednym z wcześniejszych artykułów. Po podłożeniu basenu toaletę należy wykonać poprzez polanie okolicy krocza ciepłą wodą z dzbanka, w taki sam sposób jak przy użyciu prysznica. Pamiętajmy zawsze o tym, że jeśli nasz podopieczny jest w stanie wykonać jakąkolwiek z czynności higienicznych nawet w pozycji leżącej nie powinniśmy mu tego uniemożliwiać! Nawet u osób w podeszłym wieku czy chorych po urazach umycie rąk, osuszenie twarzy lub jakiejkolwiek części ciała, będzie również cenną formą aktywności fizycznej i psychicznej. W jaki sposób wykonać kąpiel w łóżku by nie zamoczyć łóżka chorego? Kąpiel powinna się odbywać przy użyciu produktu określanego jako myjki higieniczne. Pozwoli nam to wystarczająco nawilżyć skórę chorego i użyć wystarczającej ilości wody. Ponadto każdą z kończyn powinniśmy zabezpieczyć ręcznikiem (jedynie w chwili mycia danej kończyny), dla pewności można wykorzystać także podkłady higieniczne jednorazowego użytku. Plastikowy bidet sanitarny nakładany na WC (sedes) do podmywania pacjentów Co jeśli dojdzie do zamoczenia bielizny pościelowej w czasie kąpieli chorego w łóżku? Jeśli z jakichkolwiek powodów nie udało nam się wykonać toalety ciała pacjenta w łóżku bez zmoczenia bielizny pościelowej, musimy pamiętać o tym by po wykonaniu kąpieli dokładnie osuszyć ciało chorego i zmienić bieliznę pościelową. Mokra pościel u pacjentów stale przebywających w łóżku może sprzyjać powstaniu infekcji czy odleżyn. Istnieje również specjalna dmuchana miska do mycia głowy pacjenta w łóżku z prysznicem lub bez prysznica – jest to doskonałe rozwiązanie dla opiekunów pacjentów z ograniczoną sprawnością ruchową. Specjalna wanienka do mycia włosów chorego umożliwia wykonanie tej czynności w sposób bezpieczny i wygodny, zarówno dla osoby pielęgnującej, jak i pacjenta. Instrukcja wykonywania tej czynności oraz dokładny opis produktu, znajdziecie Państwu klikając w poniższy odnośnik: Dmuchana miska do mycia głowy i włosów chorego Dziękujemy za przeczytanie niniejszego tekstu. Jesteśmy do Państwa dyspozycji w przypadku jakichkolwiek wątpliwości i uwag. Zachęcamy do korzystania z działu kontakt!
ŁATWOŚLIZG - CHUSTA DO TRANSFERU PACJENTA W ŁÓŻKU. 200 x 90 cm. Chusta ułatwiająca przenoszenie chorych wykorzystywana jest w przypadku zmiany pozycji pacjenta lub jako pomoc w jego przenoszeniu. Jest ona wykonana z materiału o wysokiej wytrzymałości technicznej, wysokich właściwościach ślizgowych i niskiej właściwościach tarcia.
Dział przeznaczony w całości dla osób opiekujących się osobami starszymi i niepełnosprawnymi. My wiemy jak trudna jest taka praca dlatego oferujemy wiele urządzeń które ułatwiają tą pracą i sprawiają że staje się ona mniej męcząca. Znajdują się tutaj elementy wyposażenia łazienek, pokoi dziennych, sypialni, kuchni. Dla pacjentów którzy cenią sobie samodzielność, ale zdrowie na to nie pozwala przygotowaliśmy szereg produktów które sprawią że codzienne czynnosci staną się łatwiejsze do wykonania. Różnego rodzaju chwytaki do przedmiotów, telefony z dużymi przyciskami, uchwyty i poręcze łazienkowe, wygodne fotele - to wszystko przygotowaliśmy dla Państwa
Presentation Creator Create stunning presentation online in just 3 steps. Pro Get powerful tools for managing your contents. Login Upload Download Skip this Video Loading SlideShow in 5 Seconds.. TOALETA CHOREGO LEŻĄCEGO W ŁÓŻKU PowerPoint Presentation TOALETA CHOREGO LEŻĄCEGO W ŁÓŻKU. Anna Głowacka. Cel i znaczenie mycia chorego. - Utrzymanie chorego w czystości - Pobudzenie funkcji skóry - Pobudzenie krążenia obwodowego - Poprawa samopoczucia chorego - Wyrabianie u chorych trwałych nawyków Uploaded on Sep 24, 2014 Download PresentationTOALETA CHOREGO LEŻĄCEGO W ŁÓŻKU - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - E N D - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Presentation Transcript TOALETA CHOREGO LEŻĄCEGO W ŁÓŻKU Anna GłowackaCel i znaczenie mycia chorego - Utrzymanie chorego w czystości- Pobudzenie funkcji skóry - Pobudzenie krążenia obwodowego- Poprawa samopoczucia chorego- Wyrabianie u chorych trwałych nawyków higienicznych- Obserwacja skóry chorego/profilaktyka p/odleżynowa- Nawiązanie kontaktu i bliższe poznanie choregoWytyczne, których należy przestrzegać: - do toalety porannej budzić jak najpóźniej – toaletę wieczorną wykonać o ile to możliwe, bezpośrednio przed snem - temp. pomieszczenia, w którym myjemy 18-20 st. C – zamknąć okna- myć od części czystych do brudniejszych nie zalać łóżka wodą, wodę zmienić, gdy jest brudna lub mocno namydlona- wycierać dokładnie, ale niezbyt mocno- nacierać spirytusem a następnie smarować oliwką lub innymi preparatami natluszczającymi całe plecy, pośladki, k. krzyżową – sprawdzić czy nie tworzą się odleżyny, obserwować skórę chorego - czesać codziennie – sprawdzić czystość głowy- sprzątnąć wszystkie przybory po wykonaniu toalety, czyste i wysuszone ułożyć w stałym miejscu. Myjki spłukać pod bieżącą wodą i wysuszyć. Technika wykonania toalety obłożnie choremu Przygotować: - miskę nerkowatą, - preparaty pielęgnacyjne do skóry - dzbanek z ciepłą wodą, - miednicę, - basen, - rękawice jednorazowe, - 2 myjki, 2 ręczniki o zróżnicowanych kolorach lub grubościach - szczoteczkę, pastę i kubek do zębów, - mydło w płynie i płyn do higieny intymnej - szczoteczkę i przybory do paznokci - grzebień. Przygotowane przybory układa się na tacy i zanosi do łóżka chorego, stawia na stoliku, przy łóżku ustawia dodatkowe krzesło, na którym stawia miednicę. Nalewa wody z kranu do kubka do mycia zębów. Przynosi basen → myje ręce. Na poręczy krzesła zawiesza 2 ręczniki. Przygotowuje myjki.(w/w czynności skracają czas toalety)Mycie zębów Założyć cienki ręcznik pod brodę choremu, podając szczoteczkę z pastą. Lewą ręką unieśc głowę chorego, prawą podać wodę do ust. Następnie wodę odstawić na stolik a pod usta chorego podsunąć miskę nerkowatą. Czynność należy powtarzać, lewa ręka cały czas podtrzymuje głowę chorego. Po umyciu zębów wyrzeć usta ręcznikiem, szczoteczkę odłożyc do kubka. Mycie twarzy, uszu i szyi Zdjąć choremu koszulę → na poręcz łóżka. Podłożyć cienki ręcznik pod głowę i barki chorego. Zapytać chorego czy namydlić myjkę. Zmyć twarz i wytrzeć ją. Umyć ucho dalsze, bliższe, szyję → wytrzeć. Wyjąć ręcznik spod głowy chorego. Mycie kończyn górnych Myjemy dalszą od siebie rękę, która spoczywa na cienkim ręczniku. W okolicy pachy chorego podkładamy ręcznik pod wierzchnie przykrycie. Pod dłoń stawiamy miednicę + mydelniczkę i szczoteczkę. Kolejność mycia k. górnej: przedramię i ramie od strony zewnętrznej, przedramię i ramię od strony wewnętrznej, pachę, dłoń. Odstawiamy mydelniczkę i szczoteczkę na stolik (krzesło). Lewą ręką unosimy rękę chorego, prawą zsuwamy miednicę w dół łóżka. Kładziemy rękę na ręczniku i wycieramy. Miednica odstawiona na klatki piersiowej Odkładamy brzeg wierzchniego przykrycia, kładziemy na klatkę piersiową gruby ręcznik, z którego odkładamy mankiet zabezpieczając brzeg wierzchniego przykrycia. Namydlamy myjkę, unosimy lekko wierzchnie przykrycie myjemy chorego, wycieramy cienkim ręcznikiem. Sprawdzamy czy pod piersiami –nie tworzą się odparzenia jeżeli tak – natłuszczamy skórę. Cienki ręcznik odkłada na krzesło. Mycie brzucha. Powtarzamy w/w czynności jak przy myciu klatki piersiowej. Wycieramy brzuch grubym ręcznikiem. Uwaga - myjkę zmienia się do mycia pleców i pośladków Chory odwraca się na bok. Plecy odkryte, wierzchnie przykrycie leży na chorym. Kładziemy gruby ręcznik wzdłuż pleców i pośladków. Myjemy plecy, pośladki, szparę pośladkową → wycieramy→ nacieramy spirytusem i potem natłuszczamy. Masujemy chorego. Chory odwraca się na wznak. Zakłada kończyn dolnych Chory odkłada nogi w odwiedzeniu, ujmujemy dalszą część wierzchniego przykrycia w fałd i kładziemy ją między nogi chorego. Odkrywamy całą dalszą kończynę dolną osłaniając jednocześnie krocze. Podkładamy gruby ręcznik w poprzek łóżka pod udo chorego (noga jest zgięta w kolanie). Ręcznik ma ochronić górne przykrycie. Myjemy udo i wycieramy. Podkładamy ręcznik wzdłuż pod podudzie i stopę; pod stopę stawiamy miednicę, obok mydelniczkę. Myjemy podudzie, potem stopę, podeszwę, myjemy mocno myjką, paznokcie szczoteczką. Odstawiamy mydelniczkę, miednicę usuwamy tak jak spod kończyny górnej. Wycieramy stopę i paznokcie. Kończynę nakrywamy. W taki sam sposób myje drugą kończynę dolną Toaleta intymna Podkładamy basen lub jednorazowy podkład higieniczny. Z wierzchniego przykrycia robimy tzw. budkę, osłaniając nią krocze. Spłukujemy myjkę wodą z dzbanka, namydla ją i trzymając drugą ręką wierzchnie przykrycie myje krocze. Jeżeli stan chorego na to pozwala, chory myje się sam, myjkę odrzuca do miednicy. Dokładnie spłukujemy krocze polewając je wodą z dzbanka. Wycieramy krocze grubym ręcznikiem. Jeżeli chory może wyciera się sam. Usuwamy ręcznik, nakrywamy chorego. Wyjmujemy basen, pośladki chorej wycieramy grubym ręcznikiem. Odstawiamy basen. Mężczyznę podmywa na położonym pod pośladki grubym ręczniku. Lżej chory myje się sam. Toaleta intymna Toaleta kobiety: - umycie pachwin w kierunku od spojenia łonowego do odbytu - umycie spojenia łonowego - umycie zewnętrznych narządów płciowych w kierunku od spojenia łonowego do odbytu - polanie kroczca wodą z dzbanka w celu dokładnego zmycia mydła Toaleta mężczyzny: • odciągnięcia napletka i dokładne umycie żołędzi gazikiem zwilżonym wodą lub delikatną gąbką • o umyciu odprowadzenie napletka tak aby pokrywał żolądż • umycie pachwin • umycie worka mosznowego • obserwacja pod kątem odparzeńObcinanie paznokci Odwijamy górny brzeg wierzchniego przykrycia. Pod dalszą dłoń podkładamy cienki ręcznik. Obcinamy paznokcie. To samo robimy z drugą ręką. Zbieramy obrzynki paznokci i wrzucamy do miski nerkowatej. Odrzuca wierzchnie przykrycie ze stóp. Podkładamy gruby ręcznik pod stopy, obcinamy paznokcie, obrzynki wrzucamy do miski nerkowatej, ręcznik usuwamy. Czesanie Po zasłaniu łóżka należy uczesać chorego kładąc cienki ręcznik na plecy i ramiona. Zwrócić głowę pacjenta w jedną stronę, rozdzielić włosy na pół dokładnie rozczesać, odwrócić głowę w stronę przeciwną i czynność powtórzyć Po uczesaniu włosy wyrzucić do kosza. Sprawdzić ułożenie chorego i wygląd.
MYCIE CHOREGO Mycie chorego leżącego Jak umyć chorego w łóżku? Jak umyć włosy choremu? Mycie włosów choremu z użyciem basenu do mycia Jak dbać o jamę ustną chorego? Jak myć części intymne chorego?
Opiekując się chorym w ostatniej fazie choroby Alzheimera należy zdawać sobie sprawę, że długotrwała pozycja leżąca nie jest naturalna dla ludzkiego organizmu i niesie za sobą poważne ryzyko powikłań takich jak: odleżyny, spadek napięcia mięśniowego lub zanik mięśni, problemy z krążeniem krwi, infekcje dróg oddechowych (w tym bardzo groźne zapalenie płuc), infekcje dróg moczowych, problemy z trawieniem, zaparcia oraz ogólny spadek odporności organizmu. Spis treści: Organizacja opieki nad chorym leżącym Przygotowanie pokoju dla osoby chorego leżącego Żywienie osoby chorej leżącej Higiena chorego leżącego Zadbanie o potrzeby fizjologiczne chorego leżącego Profilaktyka antyodleżynowa Ćwiczenia fizyczne i oddechowe dla chorego Organizacja opieki nad chorym leżącym Domowa opieka nad chorym leżącym stanowi zawsze duże obciążenie fizyczne i psychiczne dla opiekuna. Dlatego istotne jest, aby zorganizować proces opieki w taki sposób, by zapewnić opiekunowi oraz pacjentowi jak najbardziej komfortowe warunki pracy i życia. Ważne jest przede wszystkim, aby obowiązek opieki nad chorym nie spoczywał wyłącznie na jednej osobie. Nawet jeśli zajmuje się nim jeden główny opiekun, to powinien korzystać z pomocy innych członków rodziny, pielęgniarza czy opiekuna medycznego. Wszystkie te osoby powinny wspólnie ustalić grafik dyżurów i omówić zasady pielęgnowania oraz żywienia chorego. Trzeba dodatkowo pamiętać, że niektóre zabiegi pielęgnacyjne, zwłaszcza te wymagające dźwigania i podnoszenia podopiecznego najlepiej jest wykonywać w dwie osoby. Należy kierować się zasadą, że zdrowie fizyczne i psychiczne opiekuna jest równie ważne, jak zdrowie pacjenta. Opiekun powinien mieć czas na odpoczynek i chwile przeznaczone wyłącznie dla siebie. Podczas zabiegów pielęgnacyjnych powinien on zadbać o własny kręgosłup (np. podnosić, przewracać i dźwigać pacjenta na ugiętych nogach, zachęcać podopiecznego do podnoszenia się o własnych siłach) oraz przestrzegać zasad ergonomii i higieny pracy. Dla zwiększenia komfortu wykonywania obowiązków, a także komfortu podopiecznego należy korzystać z wszelkich dostępnych udogodnień, pomocnych w pielęgnowaniu osób niepełnosprawnych i długotrwale leżących, a więc ze sprzętu rehabilitacyjnego i sanitarnego oraz ze środków higienicznych i żywieniowych specjalistycznego przeznaczenia. W pielęgnowaniu osób w zaawansowanym stadium choroby Alzheimera szczególnie przydatne akcesoria to: łóżko rehabilitacyjne, wysięgnik, materac przeciwodleżynowy, balkonik, wózek inwalidzki, krzesło sanitarne lub przenośna toaleta, basenik do mycia głowy, pieluchomajtki lub pieluchy anatomiczne, podkłady higieniczne z wkładką chłonną, specjalistyczne kosmetyki i odżywki dla chorych. Przygotowanie pokoju dla osoby chorego leżącego Należy koniecznie zadbać o odpowiednie warunki bytowe podopiecznego. Chory leżący powinien mieć swój osobny pokój, a jeśli nie jest to możliwe należy zapewnić mu miejsce oddzielone od reszty pokoju zasłonką lub parawanem, co zapewni niezbędne minimum intymności przy wykonywaniu zabiegów pielęgnacyjnych. Pokój chorego powinien być często sprzątany i regularnie wietrzony. Bardzo ważne jest zapewnienie choremu wygodnego łóżka, umożliwiającego przyjęcie zarówno pozycji leżącej, jak i siedzącej. Najlepszym rozwiązaniem byłby zakup lub wypożyczenie łóżka rehabilitacyjnego, wyposażonego w specjalny przeciwodleżynowy materac, zabezpieczenie przed wypadnięciem chorego podczas snu, pneumatyczną regulację wysokości leża, sterowaną elektrycznie lub ręcznie regulację wysokości zagłówka oraz wysięgnik. Jeżeli jednak nie mamy takiej możliwości, należy przynajmniej dostosować łóżko do potrzeb chorego: zamontować barierkę, dostawić wysięgnik, zakupić dno łóżka z regulowanym zagłówkiem. Warto zaopatrzyć się w specjalny pokrowiec lub nakładkę higieniczną na materac, w celu zabezpieczenia go przed zabrudzeniem i zamoczeniem. Kołdra, poduszki i bielizna pościelowa chorego powinny być przewiewne i wykonane z naturalnych materiałów. Pościel należy wietrzyć i często zmieniać. Obok łóżka chorego powinien znajdować się stolik lub szafka, na którym można umieścić rzeczy osobiste chorego, zdjęcia i pamiątki rodzinne, kubek z napojem itp. Pamiętajmy jednak, aby nie zostawiać w zasięgu ręki chorego lekarstw, kosmetyków i środków higieny, gdyż może je połknąć. Żywienie osoby chorej leżącej U chorych leżących mogą pogłębiać się zaburzenia żywienia: chorzy tracą apetyt, mają poważne problemy z przeżuwaniem oraz przełykaniem posiłków, w efekcie czego ich organizm bywa niedożywiony i odwodniony. Do tego chorzy cierpią często na zaparcia, będące efektem zaburzonej perystaltyki jelit. Ważne jest więc utrzymywanie odpowiedniej diety, zapewniającej podaż wszystkich niezbędnych składników odżywczych, a także odpowiedni sposób karmienia. Poniżej przedstawiamy kilka podstawowych zasad żywienia chorego leżącego: Dieta osoby długotrwale unieruchomionej w łóżku powinna być zróżnicowana, bogata w produkty białkowe i wysokobłonnikowe. Posiłki powinny być lekkostrawne, należy unikać potraw powodujących wzdęcia i zbytnio obciążających pracę przewodu pokarmowego (np. potraw smażonych, z dużą ilością tłuszczu, cukru i soli). Nie można dopuścić do groźnego w skutkach odwodnienia organizmu podopiecznego, stąd też należy podawać mu płyny w odpowiednich ilościach (najlepiej by chory pił małymi łykami, ale często). Warto zaopatrzyć się w specjalny kubek „z dziubkiem” lub z rurką, który umożliwia podawanie choremu napojów bez ryzyka ich rozlewania. Potrawy powinny być tak przygotowane, aby można było łatwo je pogryźć i połknąć. Jeśli chory ma poważne problemy z połykaniem należy podawać mu posiłki w formie płynnej lub półpłynnej. Po konsultacji z lekarzem można także rozważyć używanie preparatów zagęszczających, np. Nutilis Clear, które ułatwiają przełykanie pokarmów i napojów. Chory powinien jeść zawsze w pozycji siedzącej, ewentualnie w półsiedzącej. Pamiętajmy, że jedzenie w pozycji leżącej grozi zakrztuszeniem. Jeśli jest to możliwe chory powinien jeść samodzielnie przy niewielkiej pomocy opiekuna. Nawet gdy chory je w sposób niezgrabny, nie należy go na siłę w tej czynności wyręczać. Karmiąc podopiecznego, należy nakładać na łyżkę/widelec małe, łatwe do przełknięcia porcje. Tempo karmienia powinno być dostosowane do możliwości chorego. W żywieniu chorych leżących szczególnie polecane jest stosowanie specjalistycznych preparatów żywieniowych, takich jak Nutridrink. Preparaty te łączą w sobie płynną, wygodną dla chorych konsystencję z odpowiednio skomponowaną dawką kalorii i łatwo przyswajalnych składników odżywczych. Na koniec warto podkreślić, że wszelkie zabiegi pielęgnacyjne przy chorym leżącym powinny być wykonywane z poszanowaniem jego godności i prawa do intymności. Nie należy traktować chorego jak ubezwłasnowolnionego dziecka, ani też okazywać mu złości i zniecierpliwienia. Ważne jest okazywanie podopiecznemu szacunku i zrozumienia dla jego ułomności fizycznej oraz dbanie o jego dobre samopoczucie. Higiena chorego leżącego Podstawową sprawą jest zachowanie właściwej higieny osobistej chorego, którego należy codziennie i dokładnie myć (niektóre partie ciała kilka razy dziennie), golić, obcinać mu paznokcie, dbać o higienę jamy ustnej. Jeśli nie mamy możliwości przeniesienia chorego do wanny, pozostaje mycie go w łóżku, a to wymaga pewnej wprawy i odpowiedniego przygotowania. Do mycia chorego w łóżku potrzebna jest poręczna miska na wodę, łagodny środek myjący, gąbka lub delikatna myjka, co najmniej dwa ręczniki (najlepiej flanelowe) do wycierania twarzy i ciała, folia chroniąca materac przed zamoczeniem, jednorazowe gaziki do mycia miejsc intymnych oraz talk i balsam nawilżający. Kąpiel w łóżku powinna odbywać się etapami: zaczynamy ją od górnych części ciała (twarz i jej okolice), a kończymy na kroczu, plecach i pośladkach. Umytą już część ciała należy opłukać, dokładnie osuszyć, przykryć ręcznikiem lub flanelową ściereczką i dopiero przejść do mycia kolejnej partii. Taki sposób chroni chorego przed wyziębieniem i jest dla niego mniej krępujący, gdyż odsłaniamy jedynie mytą część ciała. Podczas zabiegu należy unikać zbyt intensywnego pocierania skóry, używać delikatnych kosmetyków nie powodujących podrażnień (mogą być to kosmetyki dla niemowląt, emolienty lub specjalistyczne kosmetyki, które nie wymagają spłukiwania wodą i są przeznaczone do pielęgnacji osób obłożnie chorych). Po dokładnym wysuszeniu skóry należy ją nawilżyć balsamem oraz zabezpieczyć miejsca wrażliwe na otarcia lub odparzenia talkiem lub kremem ochronnym. Głowę i włosy chorego należy myć co najmniej raz na kilka dni, najlepiej przy pomocy specjalnego baseniku do mycia głowy osób leżących. Pamiętajmy, aby podczas toalety ciała chronić chorego przed poparzeniem gorącą wodą i wyziębieniem (należy zamknąć okna i zadbać o odpowiednią temperaturę pomieszczenia). Dodatkowo opiekując się chorym leżącym należy mieć cały czas na względzie, że jest on szczególnie narażony na wszelkiego rodzaju infekcje i zakażenia. Stąd też przy wszystkich zabiegach pielęgnacyjnych opiekun powinien zakładać jednorazowe rękawiczki, dbać o czystość sprzętu medycznego i pomocniczego, ręczników oraz przyborów toaletowych. Nie należy dopuszczać do zbytniego wyziębienia lub przegrzania organizmu naszego podopiecznego oraz do kontaktu z osobami chorymi. Zadbanie o potrzeby fizjologiczne chorego Zadbanie o potrzeby fizjologiczne chorego leżącego Jednym z trudniejszych problemów związanych z pielęgnacją chorego leżącego jest kwestia załatwiania potrzeb fizjologicznych. W sytuacji gdy nasz podopieczny sam sygnalizuje konieczność skorzystania z toalety, możemy podać mu basen lub tzw. „kaczkę”, zabezpieczając jednocześnie łóżko przed zabrudzeniem za pomocą specjalnych podkładek higienicznych z chłonnym wkładem. Jeśli chory jest w stanie wstać na chwilę z łóżka przy pomocy opiekuna, dobrym rozwiązaniem jest zakup specjalnego krzesła lub taboretu toaletowego. Najczęściej jednak chorzy w ostatnim stadium choroby Alzheimera nie są w stanie kontrolować swoich potrzeb fizjologicznych i cierpią na tzw. nietrzymanie moczu. Wtedy konieczne jest korzystanie z pieluchomajtek lub pieluch anatomicznych, na które można dostać częściową refundację z NFZ na podstawie zlecenia wystawionego przez lekarza. U osób pieluchowanych bardzo ważne jest zachowanie higieny miejsc intymnych oraz właściwa pielęgnacja skóry, co ma chronić chorego przed powstawaniem podrażnień i odparzeń oraz przed infekcjami dróg moczowych. Pieluchomajtki należy regularnie zmieniać, a krocze chorego należy często i dokładnie myć. Po umyciu skórę trzeba dokładnie osuszyć i zabezpieczyć miejsca wrażliwe (np. pachwiny) talkiem lub kremem ochronnym z tlenkiem cynku (tlenek cynku zapobiega podrażnieniom i przyspiesza regenerację odparzonej skóry). Ważne jest także prawidłowe zakładanie choremu pieluchomajtek: powinny one szczelnie przylegać do ciała i być dobrze zapięte, tak aby zapobiegać przeciekaniu moczu i kału. Jednocześnie pieluchomajtki nie powinny być zapięte zbyt ciasno, by nie powodować podrażnień i otarć naskórka w pachwinach. Zadbajmy o to, by bielizna chorego była wykonana z naturalnych, przepuszczających powietrze materiałów i by nie powodowała dodatkowych otarć i podrażnień naskórka. Profilaktyka antyodleżynowa Odleżyny to bardzo bolesne i niebezpieczne uszkodzenia skóry, tkanek i kości, które powstają u chorych leżących w wyniku długotrwałego ucisku na naczynia krwionośne. Miejsca szczególnie narażone na odleżyny to plecy wzdłuż kręgosłupa, łopatki, tył głowy (potylica), łokcie, okolice kości ogonowej i biodrowej, kostki i pięty. Aby zapobiegać odleżynom należy przestrzegać kilku podstawowych zasad: konieczna jest częsta zmiana pozycji chorego, najlepiej co 1-2 godziny w ciągu dnia, skóra chorego powinna być zawsze czysta i sucha, bielizna pościelowa i osobista chorego również powinna być zawsze czysta, sucha i dobrze wygładzona. Należy unikać guzików, zgrubień, usuwać wszelkie fałdy i załamania na prześcieradle i poduszce, które mogłyby powodować dodatkowy ucisk na naczynia krwionośne, dobrze jest wyposażyć chorego w specjalny materac przeciwodleżynowy (najbardziej zalecany jest materac zmiennociśnieniowy), który zapewnia zmienny nacisk na poszczególne części ciała. Przydatne są także poduszki i krążki przeciwodleżynowe, ochraniacze na stopy, specjalne podpórki na łokcie i pięty oraz wałki pod kark i kolana, należy uważnie obserwować skórę w okolicach narażonych na odleżyny, a w przypadku pojawienia się pierwszych zmian trzeba natychmiast skonsultować sprawę z lekarzem, który zaleci prawidłowy sposób postępowania. Dodatkowym wsparciem w leczeniu odleżyny i profilaktyce przeciwodleżynowej może być zastosowanie specjalistycznego żywienia medycznego, np. doustnego preparatu Nutridrink Skin Repair (dawniej Cubitan), który w swoim składzie zawiera aż 18 g białka i 3 g argininy, a także cynk, witaminę C i antyoksydanty, które wspierają proces gojenia się ran i odleżyn. Więcej o Nutridrink Skin Repair (dawniej Cubitan) dowiedzieć się można na stronie [ lub dzwoniąc pod numer 22 55 00 155. Ćwiczenia fizyczne i oddechowe dla chorego Kolejną kwestią, o którą powinien zadbać opiekun jest zapewnienie choremu odpowiedniej rehabilitacji ruchowej. Osoby długotrwale leżące w łóżku narażone są bowiem na osłabienie i zanik mięśni, przykurcze mięśniowe i stawowe oraz powstawanie groźnych dla życia skrzeplin w żyłach. Aby zapobiegać tego typu powikłaniom należy zachęcać chorego do aktywności ruchowej: częstych zmian pozycji ciała, ćwiczeń polegających na zginaniu i prostowaniu kończyn oraz napinaniu i rozluźnianiu mięśni. Dobrze jest zapewnić choremu gimnastykę bierną z fizjoterapeutą, gdyż zapobiega ona przykurczom i zesztywnieniom stawów, odleżynom oraz obrzękom zastoinowym. Nie zapominajmy także o profilaktyce chorób układu oddechowego, czyli o wykonywaniu z podopiecznym odpowiednich ćwiczeń oddechowych (np. dmuchanie w gwizdek, w słomkę, ćwiczenia z aparatem triflo), oklepywaniu pleców oraz zapewnieniu mu odpowiedniej dawki tlenu poprzez częste wietrzenie pomieszczenia i werandowanie chorego. Nutridrink Skin Repair (dawniej Cubitan) to dietetyczny środek specjalnego przeznaczenia medycznego do postępowania dietetycznego w odleżynach i trudno gojących ranach. Stosować pod nadzorem lekarza.Doskonały produkt, gdy pacjent nie korzysta z łóżka rehabilitacyjnego z wysięgnikiem w komplecie. Pozwala na samodzielne poprawianie pozycji osoby leżącej na łóżku. Może również służyć jako stojak na kroplówkę.Zobacz koniecznie AKCESORIA DO ŁÓŻEK REHABILITACYJNYCH Niezależny wysięgnik do podnoszenia się z trójkątem w cenie 399.00 zł. Dostarczamy produkty w 24 godziny.Mycie pacjenta w łóżku – kilka przydatnych wskazówek Jeżeli twój podopieczny jest niesamodzielny i osłabiony, wówczas przez większość dni w tygodniu musisz myć go w łóżku. To czynność, która wymaga wiedzy i wprawy, bo niewłaściwie przeprowadzone zabiegi pielęgnacyjne mogą tylko zaszkodzić choremu. Pamiętaj, aby odpowiednio wcześniej zaopatrzyć się w delikatne preparaty do mycia ciała, włosów i miejsc intymnych. Niektóre marki oferują pełne zestawy niezbędnych kosmetyków i akcesoriów ułatwiających pielęgnację i oczyszczanie skóry, przeznaczonych dla ludzi w wieku podeszłym i chorych leżących. Ponadto nie zapomnij o zrobieniu zapasu podkładów nieprzemakalnych na łóżko, aby nie doszło do zawilgocenia pościeli i materaca. Kolejną bardzo ważną kwestią jest odpowiednia temperatura panująca w pomieszczeniu, w którym odbędą się zabiegi pielęgnacyjne. Nie może dojść do wyziębienia chorego, dlatego zamknij okna, włącz ogrzewanie i przykryj te części ciała, których w danym momencie nie myjesz. Higiena osobista leżącego jest bardzo istotna, dlatego jeżeli to twoje początki w roli opiekuna, koniecznie poproś pielęgniarkę, aby dokładnie poinstruowała cię, jak krok po kroku umyć leżącego seniora, lub pomogła ci podczas pierwszych zabiegów. Ciało możesz oczyszczać myjką wykonaną z delikatnego tworzywa (niektóre myjki mają wygodną formę rękawic) i specjalistyczną pianką lub mydełkiem. Pamiętaj, aby nie zużywać przy tym za dużo wody, a po zakończeniu mycia starannie osuszyć skórę podopiecznego. Osuszanie nie powinno jednak polegać na tarciu skóry ostrym ręcznikiem. Najlepiej, jeśli wykorzystasz w tym celu miękki, delikatny ręcznik i będziesz ostrożnie przykładać go do ciała podopiecznego, aby wchłonął wilgoć. Wykonując te zabiegi, przyjrzyj się, czy na skórze nie ma podrażnień lub czerwonych plam, które mogą być pierwszym sygnałem odleżyn. Higiena intymna Często najwięcej wątpliwości budzi mycie okolic intymnych. Warto pamiętać, że zabieg ten należy przeprowadzić każdorazowo po zmianie pieluchy lub pieluchomajtek. Bardzo wygodne jest mycie bez wody, przy pomocy specjalistycznych, nawilżonych chusteczek. Płyn, którym są nasączone, jednocześnie oczyszcza i pielęgnuje skórę. Co istotne, jeśli opiekujesz się kobietą, zawsze podmywaj ją od przodu do tyłu, aby zapobiec przemieszczaniu się bakterii z okolic odbytu do pochwy. To zmniejszy ryzyko infekcji intymnej. Innym sposobem jest używanie ściereczki bawełnianej albo myjki oraz płynu do higieny intymnej. Po zabiegu trzeba dokładnie osuszyć skórę, założyć pieluchę lub pieluchomajtki i przykryć podopiecznego, aby nie dopuścić do wyziębienia. Podczas zmiany pieluchy i mycia okolic intymnych warto pamiętać o jednorazowych rękawiczkach ochronnych. Kilka dodatkowych wskazówek odnośnie do toalety chorego leżącego Higiena osoby chorej wymaga od opiekuna cierpliwości, uwagi i dokładności. Przed przystąpieniem do czynności pielęgnacyjnych pamiętaj o tych kilku dodatkowych zasadach: nie zaniedbuj zębów chorego – myj je dwa razy dziennie, regularnie myj włosy podopiecznego delikatnym szamponem, aby nie były brudne i przetłuszczone, pamiętaj o higienie uszu, jednak nie czyść ich popularnymi patyczkami, które tylko wpychają woskowinę głębiej – po umyciu włosów delikatnie wytrzyj uszy z zewnątrz bawełnianą ściereczką (również obszar za uszami), zawsze po myciu kremuj skórę chorego, aby zapobiec jej wysuszeniu – dobrym pomysłem jest sięgnięcie po kosmetyki przeznaczone specjalnie dla osób starszych i leżących, takie jak emulsja lub balsam do ciała oraz kremy przeciwko podrażnieniom spowodowanym nietrzymaniem moczu; profesjonalne kosmetyki znajdziesz w ofercie TENA, jeśli osoba, którą się opiekujesz, jest zdolna wstawać, zachęcaj ją do samodzielnego korzystania z toalety i mycia się w łazience (z twoją pomocą), pamiętaj o obcinaniu paznokci podopiecznego, wcześniej zmiękcz je, mocząc dłonie i stopy przez ok. 10 minut w ciepłej wodzie. Mycie chorego leżącegoto także dobra okazja, żeby z nim pogawędzić i miło spędzić czas, bo potrzebuje tego równie mocno, jak zabiegów higienicznych. konserwy. produkty wędzone. sery żółte, topione, pleśniowe, feta, marynaty, kiszonki. sosy i zupy instant. śledzie. mieszanki przyprawowe zawierające dodatek glutaminianu sodu. Chorym zaleca się picie wody niskosodowej. Pamiętaj: Jedzenie jest podstawową formą przyjemności dla chorego i bardzo ważnym tematem dla opiekuna, który
Higiena pacjenta leżącego stanowi zwykle spore wyzwanie – zarówno dla pacjenta, jak i opiekuna. Mycie głowy oraz ciała osobie chorej czy starszej, która nie może opuścić łóżka, powinna zostać starannie przemyślana, by czynność przebiegła sprawnie i nie wywoływała w podopiecznym znacznego dyskomfortu. Problemy pielęgnacyjne niepełnosprawnego bliskiego należy traktować ze zrozumieniem, a wszystkie czynności wykonywać z ogromnym wyczuciem. Mycie pacjenta w łóżku – czego potrzebujemy? Zanim przystąpimy do mycia osoby leżącej, przygotujmy pomieszczenie i wszystkie niezbędne akcesoria. Postarajmy się zapewnić choremu maksymalną swobodę – zadbajmy o to, by w pokoju nie przebywały osoby trzecie lub osłońmy miejsce kąpieli parawanem. Upewnijmy się, że okna są zamknięte, nie ma przeciągu, a wewnątrz panuje przyjemna temperatura. Wszystkie środki myjące, ręczniki, myjki, kosmetyki i preparaty ochronne czy pieluchy powinniśmy mieć w zasięgu ręki. Dzięki temu skrócimy czas zabiegów higienicznych i oszczędzimy bliskiemu dodatkowego stresu. Zabezpieczmy łóżko przed wilgocią podkładem chłonnym bądź nieprzemakalnym prześcieradłem. Nie zapomnijmy zaopatrzyć się także w artykuły, takie jak winylowe rękawiczki oraz żel antybakteryjny do dłoni – ochrona przeciw zarazkom jest konieczna i dla nas i dla naszego bliskiego. Dopiero po odpowiednim zorganizowaniu przestrzeni i zgromadzeniu niezbędnych produktów pielęgnacyjnych, możemy rozebrać pacjenta. Pamiętajmy jednak, by zawsze był on częściowo zasłonięty – z pewnością poprawi to jego poczucie komfortu. Nie ma potrzeby zdejmowania dołu piżamy w czasie mycia głowy czy górnych części ciała. Więcej na temat zasad pielęgnacji i przydatnych akcesoriów dowiesz się na Jak umyć głowę osobie leżącej? Mycie głowy pacjenta w łóżku znacznie ułatwi miska pneumatyczna. Jest to rodzaj niewielkiego baseniku z wycięciem na szyję, który pozwala bezpiecznie i wygodnie ułożyć chorego w czasie zabiegu. Dodatkowo zwykle zaopatrzona jest w wężyk pełniący rolę prysznica, którym możemy spłukać włosy. Na ramiona i szyję podopiecznego zarzućmy ręcznik, by zapobiec nieprzyjemnemu spływaniu wody na plecy. Użyjmy nawilżającego szamponu o niedrażniącej formule. Pamiętajmy, by wykonywać delikatne, spokojne ruchy dłońmi, unikajmy nadmiernego pośpiechu. Po spłukaniu włosów, odsączmy je w ręcznik, rozczeszmy i wysuszmy suszarką. Mycie ciała pacjenta leżącego Kolejnym krokiem jest umycie ciała. Zacznijmy od szyi, ramion, torsu i brzucha. Zwróćmy szczególną uwagę na wszelkie zagłębienia fałdów skóry oraz, w przypadku kobiet, skórę pod piersiami. To tu najczęściej powstają bolesne odparzenia. Otrzyjmy nasączoną gąbką pachy i ręce, osuszając każdą zaraz po umyciu. Nie pocierajmy skóry chorego, przykładajmy do niej ręcznik, pozwalając mu wchłonąć wilgoć. Po delikatnym obróceniu pacjenta na bok, umyjmy jego plecy i pośladki. Warto w tym momencie obejrzeć ciało chorego, by sprawdzić, czy nie pojawiają się odleżyny. Po wytarciu skóry, zaaplikujmy odpowiednie preparaty pielęgnacyjne. Myjąc kończyny, poświęćmy nieco więcej czasu stopom i przestrzeniom między palcami. Te miejsca również powinny zostać dokładnie wytarte. Higiena miejsc intymnych pacjenta leżącego Higiena miejsc intymnych osoby niepełnosprawnej bądź starszej jest najbardziej krępująca, jednak im lepiej opanujemy tę czynność, tym łatwiej będzie nam się z nią oswoić. Ułóżmy pacjenta w pozycji na plecach, jeśli to możliwe, z nogami zgiętymi w kolanach. Wykorzystajmy oddzielną myjkę, gazę nasączoną płynem do higieny intymnej bądź wodą z mydłem. Krocze myjemy w kierunku od wzgórka łonowego do odbytu – to bardzo ważne, ponieważ w ten sposób zmniejszamy ryzyko przenoszenia bakterii w okolice pochwy i cewki moczowej. Do osuszenia newralgicznych miejsc użyjmy ręcznika papierowego lub osobnego ręcznika bawełnianego. Chociaż pielęgnacja osoby leżącej jest wymagająca, dzięki wiedzy i specjalistycznym akcesoriom możemy znacznie ułatwić sobie to zadanie. Niewielkim kosztem jesteśmy w stanie zdecydowanie poprawić swobodę bliskiego, co ma ogromne znaczenie dla jego kondycji psychicznej.Wygodny czepek myjący do włosów Zapewni najwyższy komfort bez konieczności używania wody. Czepek myjący przeznaczony jest do pielęgnacji włosów bez konieczności opuszczania łóżka. Dedykowany jest wszystkim osobom na stałe przebywającym w łóżku, którym standardowe zabiegi pielęgnacyjne sprawiają kłopot. Czepek myjący jest bardzo prosty w obsłudze. Wystarczy go
Krok 1 – plan działania Na formularzu załączonym do zadania egzaminacyjnego sporządź plan działania, który składa się z: wykazu problemów higienicznych i opiekuńczych chorego wykazu zaplanowanych czynności niezbędnych do wykonania zadania wykazu materiałów pomocniczych i środków czystości potrzebnych do wykonania zadania wykazu przyborów toaletowych i sprzętu potrzebnych do wykonania zadania Ad 1:Rozpoznanie problemów (problemem pacjenta jest brak możliwości samodzielnego umycia włosów) – w tej części planu wpisz: pacjent jest leżący i nie może samodzielnie umyć włosów włosy są przetłuszczone i sklejają się mycie głowy należy wykonać w łóżku z powodu braku możliwości stan zdrowia, brak warunków przemieszczania się pacjenta do łazienki celem zabiegu jest oczyszczenie skóry głowy i włosów z brudu i łoju za pomocą szamponu ( lub mydła ) umycie włosów ułatwi bezbolesne rozczesywanie i czesanie poprawi to wygląd, a w efekcie samopoczucie pacjenta Ad 2:Wykaz niezbędnych czynności według kolejności ich wykonania: sprawdzenie, jak pacjent się czuje poinformowanie pacjenta o planowanym myciu włosów i uzyskanie jego zgody na wykonanie tej czynności przygotowanie materiałów pomocniczych, środków higienicznych, przyborów toaletowych i sprzętu, niezbędnych do wykonania zadania przygotowanie chorego do mycia głowy przygotowanie sali, w której będzie wykonywane mycie głowy osłonięcie łóżka parawanem dostosowanie wysokości łóżka higieniczna dezynfekcja rąk założenie ochronnego fartucha foliowego założenie rękawiczek ochronnych zabezpieczenie pościeli i ubrania odpowiednie ułożenie pacjenta ułożenie głowy pacjenta na wanience pneumatycznej rozczesanie włosów sprawdzenie termometrem temperatury wody polanie głowy wodą nałożenie szamponu i mycie włosów spłukanie szamponu z włosów posadzenie pacjenta owinięcie głowy ręcznikiem usunięcie wanienki ułożenie poduszek i okrycie ich ręcznikiem, ułożenie pacjenta w bezpiecznej i wygodnej pozycji rozczesanie i suszenie włosów suszarką czesanie dostosowanie wysokości łóżka, uporządkowanie otoczenia pacjenta mycie i dezynfekcja sprzętu wyrzucenie odpadów higieniczna dezynfekcja rąk Ad 3:Wykaz materiałów pomocniczych i środków higienicznychmateriały pomocnicze: folia jednorazowa waciki serwetki z ręcznika jednorazowego rękawiczki lateksowe fartuch foliowy dwa ręczniki (mały i duży) środki higieniczne: szampon do włosów, odżywka lub balsam ułatwiający rozczesywanie włosów środek do dezynfekcji przyborów toaletowych środek dezynfekcyjny do rąk ciepła woda Ad 4:Wykaz przyborów toaletowych i sprzętu szczotka i grzebień do rozczesania włosów termometr sprzęt: wanienka pneumatyczna do mycia włosów w łóżku dwa wiadra dwa dzbanki suszarka do włosów parawan taca krzesło stolik przyłóżkowy pojemnik na odpady medyczne wózek na brudną bieliznę Krok 2 – wykonanie zadania zapytaj pacjenta, jak się czuje i czy wyraża zgodę na umycie włosów. Jeżeli pacjent wyraża zgodę, przygotuj pokój (zamknij okno i drzwi, by uniknąć przeciągów). W pokoju powinno być ciepło, ok. 22 st. C. Temperaturę sprawdź na termometrze ściennym. na tacy umieść zestaw środków higienicznych i przyborów toaletowych. Postaw tacę na stoliku przyłóżkowym. Ustaw krzesło z oparciem w nogach łóżka, po prawej stronie pacjenta. Powieś ręczniki i folię na oparciu krzesła. Na odkładanym blacie szafki przyłóżkowej (lub dodatkowym taborecie) ustaw wanienkę do mycia głowy. Obok łóżka postaw taboret na wiadro z ciepłą wodą. Na podnóżku lub podłodze przy zagłówku łóżka ustaw wiadro na zużytą wodę. sprawdź, czy stanowisko pracy jest w pełni przygotowane. Suchymi rękami podłącz suszarkę do prądu i sprawdź, czy działa. Upewnij się, że środki, których będziesz używał mają zachowany termin przydatności do użycia (zaznaczony na opakowaniu). wykonaj higieniczną dezynfekcję rąk – załóż ochronny fartuch foliowy. nalej wody do wiadra i dzbanków, osłoń łóżko parawanem i załóż rękawiczki ochronne. poinformuj pacjenta, że rozpoczynasz mycie głowy i o przebiegu tej czynności. Jeżeli ze strony pacjenta nie ma sprzeciwu zdejmij z łóżka dodatkowy koc, zaczynając od wyjęcia jego brzegów (jeżeli są podwinięte pod materac). Koc odłóż na krzesło lub na szczyt łóżka od strony nóg Popraw odpowiednio do potrzeb wierzchnie przykrycie i pomóż pacjentowi usiąść Uwaga: Podczas pomocy przy siadaniu chwyć i pociągnij pacjenta za bark bliżej środka pleców – podobnie podtrzymuj pacjenta w trakcie układania poduszek. Nie wolno chwytać tylko pacjenta za szyję jedną poduszkę odłóż na krzesło. drugą złóż wpół i ułóż na wysokości barków pacjenta. następnie opuść zagłówek łóżka. poduszkę i materac osłoń folią i dużym ręcznikiem za złożoną poduszką (na ręczniku) umieść wanienkę. pacjenta ułóż w pozycji na wznak, by pod łopatkami miał złożoną poduszkę, a głowę nad wanienką. zapytaj pacjenta, czy jest mu wygodnie. wąż spustowy wanienki umieść w ustawionym przy łóżku wiadrze. osłoń ręcznikiem szyję i ramiona pacjenta. pościel i ubranie pacjenta możesz dodatkowo zabezpieczyć folią rozczesz włosy pacjenta. termometrem sprawdź temperaturę wody (powinna mieć ok. 38 st. C) mycie włosów rozpocznij od polania ich wodą z dzbanka, który powinieneś trzymać za głową pacjenta. nałóż szampon na włosy i umyj je masując skórę głowy opuszkami palców. spłucz starannie szampon. czynność tę powtórz dwa razy. po drugim myciu nałóż odżywkę lub balsam. jeżeli także ten środek wymaga spłukania, wykonaj końcowe płukanie, które powinno usunąć resztki środków pielęgnujących włosy. owiń głowę pacjenta ręcznikiem i pomóż mu usiąść, chwytając za bark. odłóż wanienkę na szafkę, a ręcznik i folię przykrywające poduszkę powieś na szczycie łóżka. ułóż poduszki i ponownie je przykryj folią i ręcznikiem. małym ręcznikiem, którym owinąłeś głowę pacjenta wytrzyj mu włosy. ułóż pacjenta wygodnie na poduszkach, podnieś zagłówek na odpowiednią wysokość i przystąp do rozczesywania i suszenia włosów. poinformuj pacjenta, że będziesz używać suszarki, by nie wystraszył się jej dźwięku i podmuchu ciepłego powietrza. włącz suszarkę i sprawdź (na swoim policzku), czy strumień powietrza nie jest zbyt gorący. w czasie suszenia zapytaj też o to kilkakrotnie pacjenta. po wysuszeniu uczesz włosy pacjenta. pomóż pacjentowi unieść się na tyle, by usunąć z poduszki podkład i ręcznik. ręczniki rozwieś na ramie łóżka lub oparciu krzesła do wyschnięcia lub wyrzuć do pojemnika na brudną bieliznę. popraw pościel, załóż koc. uporządkuj przybory. Z grzebienia i szczotki pacjenta zbierz wilgoć serwetką z papierowego ręcznika i zdejmij wyczesane włosy zawijając je w tę serwetkę (może to być też papier toaletowy) sprzęty, które wymagają mycia odnieś do miejsca przeznaczonego do tej czynności. po zakończeniu zadania czyste przybory powinny zostać odłożone na miejsce, np. przybory należące do pacjenta powinny znajdować się w jego szafce. dostosuj wysokość łóżka do potrzeb pacjenta. usuń odpady. odsłoń parawan. zdezynfekuj i umyj sprzęt. zdejmij rękawiczki i fartuch foliowy. Wykonaj higieniczną dezynfekcję rąk. wpisz do dokumentacji potwierdzenie wykonania czynności. Na końcową ocenę, poza wykonaniem czynności w sposób prawidłowy i w odpowiedniej kolejności mają wpływ: utrzymanie kontaktu głosowego z pacjentem w trakcie wykonywania czynności utrzymanie porządku na stanowisku pracy bezpieczeństwo: czy zdający jest świadomy ryzyka: przegrzania wyziębienia poparzenia podrażnienia oczu szamponem zalania wodą twarzy i uszu wygoda pacjenta zachowanie prawa do intymności (parawan) uzasadnienie kolejności wykonywania czynności w fazie: planowania przygotowania wykonania dokładne przez zdającego oceny wykonanego mycia głowy z uwzględnieniem zaspokojenia potrzeby estetycznej i higienicznej lub leczniczej (pasożyty)
W tym materiale przedstawiamy jak ułożyć osobę chorą leżącą w łóżku w pozycji bocznej bezpiecznej.PerVita24 to zespół specjalistów zajmujących się opieką sen Osoby ciężko (obłożnie) chore, niepełnosprawne ruchowo lub unieruchomione czasowo z powodu wypadku nie mogą samodzielnie zadbać o właściwą pielęgnację skóry, a jest ona niezwykle ważna dla zdrowia. Jak umyć chorego i jak dbać o jego skórę? Pielęgnacja skóry obłożnie chorych bądź niepełnosprawnych pozwala uniknąć wielu dodatkowych problemów ze zdrowiem. Do pielęgnacji skóry osób długo przebywających w łóżku - obłożnie chorych lub niesprawnych najlepiej używać dermokosmetyków lub specjalistycznych preparatów. Dermokosmetyki zazwyczaj nie zawierają substancji, które mogą wywoływać podrażnienia czy uczulenia, np. zapachowych czy barwiących. Bazą dla produkcji dermokosmetyków jest zwykle woda termalna, zawierająca tzw. oligoelementy – żelazo, cynk, mangan, miedź. Działa ona przeciwzapalnie i ochronnie na skórę. Kosmetyki dla alergików lub dla niemowląt również sprawdzą się w pielęgnacji osób chorych. Takie preparaty są delikatne i dobrze nawilżają. Najczęstsze problemy ze skórą u osób obłożnie chorych Przesuszenie skóry Aby pielęgnacja była właściwa, warto przeczytać ulotki leków, które chory przyjmuje, bo niektóre z nich mogą przyczyniać się do przesuszenia skóry. Sprzyja temu także suche powietrze w domu. Odleżyny Wielkim problemem dla osób pielęgnujących chorych są odleżyny. Najczęściej tworzą się w okolicy miednicy, kości krzyżowej, na łokciach i piętach. Dlatego co dwie godziny należy zmieniać ułożenie ciała chorego. Miejsca narażone na ucisk trzeba oklepywać dłonią, bo to poprawia krążenie, i obficie smarować maścią nagietkową, oliwką dla niemowląt, linomagiem lub balsamem z masłem shea. Można to robić nawet 2, 3 razy dziennie. Mycie obłożnie chorego Do mycia ciała najlepiej używać mydła o pH 5,5, które nie naruszy kwaśnego odczynu skóry. Po myciu skórę należy starannie osuszyć, szczególnie fałdy skórne, by nie dopuścić do rozpulchnienia zagrożeniem są odparzenia, które powstają, gdy fałdy skóry przylegają do siebie, a skóra między nimi jest wilgotna. Odparzenia łatwo zauważyć, bo skóra jest zaczerwieniona, swędzi lub piecze, czasem nawet boli. Aby tego uniknąć, chory powinien mieć przewiewną piżamę lub bieliznę z bawełny. Ponieważ odparzenia zwykle pojawiają się w pachwinach, między pośladkami, należy je przemywać naparem z rumianku lub wodą z nadmanganianem chory jest otyły, fałdy skóry na brzuchu trzeba przecierać talkiem. Można też stosować zasypki wysuszające lub kremy przeciw odparzeniom, które zawierają działający antybakteryjnie tlenek cynku. Miejsca już odparzone można smarować także sama witamina E. miesięcznik "Zdrowie"-parawan,-rękawice jednorazowe, niejałowe,-miska nerkowata,-mydło lub inny środek myjący, najlepiej hipoalergiczne do skóry wrażliwej,- myjki,- 2 ręczniki,- jednorazowe gaziki, waciki, patyczki higieniczne,- maści pielęgnacyjne, ochronne, np. Sudocrem, PC 30V płyn, maść witaminowa,- oliwki do nacierania pleców i pośladków, emulsje do ciała lub specjalne zawiesiny (lotiony, np. Bepanthen),- dzbanek z ciepłą wodą,- miska z wodą o temperaturze maksymalnie do 40°C,- basen,-szczotka do paznokci, szczotka i grzebień do włosów,- nożyczki lub cążki do paznokci (najlepiej pacjenta),- kubek z ciepłą wodą do mycia zębów, szczoteczka i pasta,- podkłady sprzęt do golenia lub maszynka z żyletką, golarka elektryczna,- zależnie od potrzeby - mydło w płynie, żel lub pianka do golenia,-pędzel do twarzy (jeśli pacjent ma swój),- jednorazowe, niejałowe rękawice,- ręcznik,-gąbka do twarzy,- miska nerkowata lub woreczek na odpady,- środki po goleniu (balsam, woda po goleniu, krem),- kubek z ciepłą wodą, myjka i ręcznik,- lustro zapewniające widoczność do zębów (najlepiej miękka), pasta do zębów, kubek - dla osób samodzielnych,-u osób nieprzytomnych - szczotka do mycia zębów podłączona do ssaka, - nitki dentystyczne do oczyszczenia szczelin między zębami - dla osób samodzielnych,- gaziki, szpatułki,- roztwór do płukania i czyszczenia jamy ustnej (np. napar z rumianku, tymianku, szałwii, woda z sokiem z cytryny),- rękawice jednorazowe, niejałowe,-ręcznik (można użyć tego, który jest stosowany do pielęgnacji twarzy),- maść natłuszczająca wargi chorego,-jeśli pacjent ma protezy - przybory i środki potrzebne do pielęgnacji protez zębowych (myjące i dezynfekujące),- miska nerkowata
Miska do mycia głowy w łóżku dla chorego Zestaw. od Super Sprzedawcy. Wyrób medyczny. tak. 64, 77 zł. zapłać później z. sprawdź. 73,76 zł z dostawą. Produkt: Basen do mycia głowy Reha Fund RF-961 10 l.
Pieluchę zawsze zapinaj od przodu. Część, na której znajdują się rzepy mocujące zawsze jest z tyłu. Pieluchomajtki zmień gdy chory siedzi na toalecie. Zabrudzone rozerwij na szwach bocznych (chory nie musi podnosić nóg). Czyste pieluchomajtki załóż podnosząc kolejno stopy, naciągnij je gdy chory się podniesie.
Pobierz w formacie PDF. Obrzęki to częste dolegliwości, pojawiające się u chorych z zaawansowaną chorobą. Przyczyną obrzęków mogą być: choroby nerek, serca, złe wchłanianie białka, alergie pokarmowe, rozrost guza z uciskiem na naczynia limfatyczne, brak ruchu, nieprawidłowe ułożenie z uciskiem np. ręki w leżeniu na boku
Myjka nasączona do mycia ciała op. a 20 szt. Zobacz Myjka z żelem myjącym HIGIEMED 20szt. w najniższych cenach na Allegro.pl. Najwięcej ofert w jednym miejscu. Radość zakupów i 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji. Kup Teraz!
Dokumentacja medyczna pacjenta jest jego własnością i powinna być dostępna w domu chorego. Skompletuj i uporządkuj dokumentację medyczną dot. historii choroby, wyników badań, zaleceń lekarskich i opiekuńczych. Ułatwi to dobrą komunikację z zespołem medycznym (lekarzem, pielęgniarką), a także pomoże w codziennej opiece.
uTCk6I.